قاط و قوط

لغت نامه دهخدا

قاط و قوط. [ طُ ] ( اِ مرکب ، از اتباع ) غوغا. کب کب. ( از فرهنگ رازی ). قارت و قورت.

فرهنگ فارسی

غوغا کب کب

پیشنهاد کاربران

بپرس