قاضی ماردینی. ( اِخ ) علی بن عثمان بن مصطفی یا ابراهیم بن مصطفی بن سلیمان ماردینی حنفی ، ملقب به علاءالدین و معروف به ابن الترکمانی. از اکابر فقهای حنفیه و در فقه و تفسیر و حدیث و اصول و حساب و فرائض و عروض و فنون شعری مقتدای عصر خود بوده و در ماه شوال 748 هَ. ق. متصدی مقام قضاء گردید و تا مقام قاضی القضاتی ترقی کرد. او راست : 1- تخریج احادث الهدایة. 2- بهجة الاریب مما فی کتاب اﷲ العزیز من الغریب. 3- الجواهر النقی فی الرد علی البیهقی که حاشیه کتاب سنن کبرای ابوبکر بیهقی بوده و درحیدرآباد چاپ شده و اکثر مطالب آن مناقشه با بیهقی و اعتراضات وارده بر آن است. 4- السعدیه در اصول فقه. 5- الضعفاء که در رواة و محدثان ضعیف الحال و متروک الحدیث است. 6- غریب القرآن و ظاهراً این همان بهجة الاریب است. 7- الکفایة فی مختصر الهدایة. 8- المتروکیة و این ظاهراً همان کتاب ضعفای مذکور است. 9- مختصر المحصل. 10- المنتخب فی الحدیث. وی به سال 744یا 750 هَ. ق. وفات یافت. ولادتش به سال 683 هَ. ق. بوده است. رجوع به کشف الظنون و لغات تاریخیة و جغرافیه احمد رفعت ص 225 و ریحانة الادب ج 3 ص 274 شود.
