قاضی عدیمی. [ ع َ ] ( اِخ ) محمدبن هبةاﷲبن احمدبن یحیی بن زهیر، مکنی به ابوغانم. از خاندان بنی العدیم. فقیهی است فاضل ، عابد، عفیف ، زاهد. وی پس از فوت پدر به قضاوت و خطابت و امامت حلب و نواحی آن منصوب گردید و به عمارت مسجد حلب پرداخت و پس از سال 518 هَ. ق. که حلب در محاصره فرنگیها بود، وفات یافت. ( معجم الادباء چ مصر ج 16 ص 5 و 30 ) ( ریحانة الادب ج 6 ص 82 ).
فرهنگ فارسی
محمد بن هبه الله بن احمد بن یحیی بن زهیر مکنی به ابو غانم از خاندان بنی العدیم .
