قاضی ساوجی

"یادته "
داد حسِن بَشتی بَرفتی توی تهرُن یادته
باسه ما بیاردی یِی روز دوتا مهمُن یادته
ناهارا دملَمه و اِشکنه هام رب اِنار
وقت شُم ترخینه و کِشک بادنجُن یادته
عصریا نون و پینیر و سبزی هام نون لِواش
کنار بَغچه دَم دَر وَرِ ایوُن یادته
بَربَر گله داد اِکبر چوپُن میامد
وقت شُم اِز کوچه و سمتِ بیابُن یادته
توی حِوض خونمون یادش بخیر اُو میامد
اِستکُن کتری و چایی کوزه قلیُن یادته
کرسیای آتشی و توت و تَنده زِردآلو
اوستونگای قِشنگ تو زمستُن یادته
نصف شِو تِندور خُنه رو نَنِم روشِن میکرد
بوی نون دستی داغ و نون تافتُن یادته
جا پوفِی تو دَکونا بیستوی اِنجیل مغزی بود
چراغِ لَمپا و قند و بندِ تنبُن یادته
اون روزا هیچ گپی اِز آپارتمُن سازی نبود
انباری سفید میشد هام گِچ والمُن یادته
دووارای کاگلی کوچه پُر مرغ و خوروس
نهر اُو و اُردِی و غاز و بوقلمُن یادته
مِجری جای کابینت کولول جا پارچِ پیرِکس
قَزقُنای مِسیمون بجای تفلُن یادته
نَنِم جای تیلیفُن باس هِمسادِ هوی میکشید
باس ناهار رِوغن میخام آبچی بَگُم جُن یادته
تُرخِ مرغ رِسمی رنگ کرده عیدی هامدادِن
از بُلا طاقچه گِل رَف تو کماجدُن یادته
یِلی و هالای هَم ملّه ییا تامشایی بود
ساز نِوروز و دُل مِشدی بُلاخُن یادته
سورکو سنگی بود بجای چرخِ گوشت مولینکس
جای اِف اِف کیلیته چوبِ کُلُندُن یادته
کُد پستی تو سُوِه خُنه میزیِدالله بود
رییس پُست خُنه و کاغذ وِلوکُن یادته
عمل جِراحی رو دِلاکا اَنجُم میدادن
بخش اورتوپدی بود گوشه میدُن یادته
بِچه همسادِمون اُولِه و سونجِی میگیرُفت
هِمسادِ باسِش میاورد اُو بارُن یادته
تَنبُن کِرباسی و پیرَنایِ بیشور بیپوش
گیوه کِرموشایی اون مُد ارزُن یادته
کِلب حسین دَس نِمازُ هام اُو بِلکِه میگیرُفت
ما رو هِم صدا میزِد او اِز لِوِ بُن یادته
پُلی کیلینیکِ ما بود دَکُنِ میز اِبطالب
تجویزِش آُوشومِک عناب و سِپستُنن یادته
بُبای مِن سَحَرا مارَمِضُن اَذُن میگفت
صُبِ زود تاریک روشِن وقتِ خوروس خُن یادته
شِو عید نِوروزا بو پِلو ماهی میامِد
اِز خُنِه ملّا و جِولا اِسیومُن یادته
تو دل پیر و جِؤُن آی آینه کار بَشتِه بودِن
مهربُن بودِنُ شنگول شاد و خِندُن یادته
گوشِشون زَنگ بِزِنه اون پلِوُنای قِدیم
مَردایِ نِماز خُن و خوب و با ایمُن یادته
دزدی بود اون زمونا ، اما نِه اینجوری نِبود
تَموم سوُه بودِ هَفِشتا آجُن یادته
سَفِرِ مِشِد مردُم دو سه ما طول میکشید
مِوقع آمِدِن و بُنگِ چِووش خُن یادته
بادگیرا خونوک میکِرد زیرزیمینای ماها رو
پنکه و کولِرِ ما بود بُلای بُن یادته
سَر جوی یاقوتِباد گیلیم شوری یادِش بخیر
پِنداری وَر ایفتاده باغای گِچ کُن یادته
امروزا راحِت تریم امّا بازِم خوش اون روزا
کی محبِت و بِفا بودِن فراوُن یادته
مبخام هِی هُوار کنِم امّا دیگه نیمیتُنِم
بیگیرُفته گِلوم اِز شوما چِه پَنهُن یادته
قاضیِ اینکه هَمِش شعر میسازه هِی میخُنِه
دادا جُن شعر نیمیشِه باس تو اُو و نون یادته
امیدواریم خبرنگار آزاد ترجمه آن را به خوبی و بزودی ارسال کند یاحق
محمد ساعدی