قاضی زاده گرهرودی. [دَ / دِ ؟ ] ( اِخ ) عبدالخالق ، ملقب به علاءالدین و معروف به گرهرودی یا قاضی گرهرودی. عالم فاضل متکلم محقق مدقق شاعر منشی امامی عادل از علمای قرن یازدهم هجری و از تلامذه شیخ بهائی متوفی به سال 1031 هَ. ق. و در مجلس شاه عباس صفوی اول ( 996 - 1038 ) با قاضی زاده خوارزمی مناظره کرده و کتابی در این باب به امر شاه مزبور تألیف کرده که نسخه آن پیش صاحب روضات الجنات بوده و به تصدیق او در حدود ده هزار بیت است و بهترین کتابی است که در این موضوع تألیف شده و مشتمل بر تنقیح کامل مسئله امامت میباشد. او راست : 1-الاعتقادیة. 2- الامامة که به نوشته الذریعه دو کتاب به همین اسم امامة داشته که یکی کبیر و مبسوط بوده و در کتاب تحفه شاهیه مذکور ذیل مطالب را بدان ارجاع میکند و در دیگری نیز مشتمل بر مناظرات مذکور در فوق بوده و به تحفه شاهیه معروف است. 3- تحفه شاهیه که به امر شاه و به اسم او به پارسی تألیف کرده و چنانکه اشاره شد یکی از دو کتاب امامة اوست. 4- حاشیه اثبات الواجب جلال الدین دوانی و یک نسخه از آن در کتابخانه رضویه موجود است. 5- حاشیه الهیات شرح تجرید. 6- حاشیه جواهر شرح تجرید قوشچی. سال وفات قاضی زاده به دست نیامد. ( هدیةالاحباب 215 ) ( روضات الجنات ص 99 ) ( مواضعی از الذریعه ) ( ریحانة الادب ج 3 ص 267 ).
