قاضی دیار بکری

لغت نامه دهخدا

قاضی دیار بکری. [ ب َ ] ( اِخ ) حسین بن محمدبن حسن مالکی قاضی مکه است. تألیفاتی دارد. او راست : 1- الخمیس فی احوال النفس النفیس فی السیرة النبویة. این کتاب در قاهره چاپ شده و به تاریخ خمیسی معروف است. یک مقدمه و سه رکن و یک خاتمه دارد. یک مقدمه آن در خلقت نور حضرت رسالت و رکن اول آن از ولادت تا بعثت و رکن دوم از بعثت تا هجرت و رکن سوم از هجرت تا وفات آن حضرت و خاتمه آن در خلفای اربعه و بنی امیه و بنی عباس و سلاطین دیگر تا جلوس سلطان مراد ثالث 982 - 1003 هَ. ق. میباشد. 2- مساحت کعبه و مسجدالحرام. یک نسخه خطی از این کتاب با چند رساله خطی دیگر از مؤلف مذکور در ی» مجموعه در کتابخانه مصریه موجود است. وی در حدود سال 960 یا 966 یا 982 هَ. ق. در مکه وفات یافت. ( کشف الظنون ) ( هدیة الاحباب )( معجم المطبوعات ستون 897 ) ( ریحانة الادب ج 2 ص 34 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس