قاضی حموی. [ ح َ م َ ] ( اِخ ) ابراهیم بن عبداﷲ، مکنی به ابن ابی الدم حموی و ملقب به شهاب الدین. از فقهاء و علمای شافعی اواسط قرن هفتم هجری است. وی قاضی شهر حما بوده و به همین جهت به قاضی حموی نیز معروف و از تألیفات او کتاب تاریخ مظفری است که مشتمل بر شش جلد و منحصر به تواریخ ملل اسلامی بوده و یک نسخه از آن بشماره 2868 درخزانه بانگی فور موجود است. وی به سال 462 هَ. ق.در همان شهر وفات یافت. رجوع به قاموس الاعلام ج 1 ص 592 و تذکرة النوادر ص 87 و ریحانة الادب ج 5 ص 221 شود.
فرهنگ فارسی
ابراهیم ابن عبدالله مکنی به ابن ابی الدم حموی و ملقب به شهاب الدین از فقهائ و علمای شافعی اواسط قرن هجری است .
