قاضی بساطی

لغت نامه دهخدا

قاضی بساطی. [ ب ِ ] ( اِخ ) محمدبن احمدبن عثمان بساطی ، ملقب به شمس الدین و مکنی به ابوعبداﷲ. از قبیله طائی و از علمای مالکی مذهب است. وی به سال 778 هَ. ق. در 18سالگی به مصر رفت و در فقه و اصول و معانی و بیان و علوم عربی و فنون عقلی براعت یافت و مدتی در کمال فقر و تنگدستی بوده به طوری که بر روی پوست نی خوابیدی تا در نتیجه صبر و تحمل بخت خفته اش بیدار و به مدرسی شهرهائی منصوب عاقبت قاضی القضاة دیار مصر بود و مدت بیست سال با کمال استقلال به تمشیت امور قضائی اشتغال داشته و امام شمنی و قاضی القضاة محیی الدین مالکی و جمعی دیگر از اکابر وقت از وی استفاده علمی نموده اند. او راست : 1- حاشیه شرح مطالع. 2- حاشیه مطول. 3- حاشیه مواقف. 4- شفاء العلیل فی شرح مختصر الشیخ خلیل در فقه مالکی. 5- المغنی در فقه. وی در روز پنجشنبه 12 رمضان سال 842 به مرض قولنج وفات یافت. ( کشف الظنون ) ( روضات الجنات ص 794 ) ( ریحانة الادب ج 3 ص 275 ).

فرهنگ فارسی

محمد بن احمد بن عثمان بساطی ملقب به شمس الدین و مکنی به ابو عبدالله از قبیله طائی و از علمای مالکی مذهب است .

پیشنهاد کاربران

بپرس