قاضی القضات

/qAziyolqozAt/

فرهنگ معین

( ~ . قُ ) [ ع . ] (ص مر. اِمر. ) رییس قاضیان ، قاضی اعظم .

فرهنگ عمید

۱. رئیس قضات، رئیس قاضیان، سردادور.
۲. کسی که از جانب خلیفه یا سلطان تعیین می شد و حق داشت به دعاوی مردم رسیدگی کند و برای شهرهای دیگر قاضی تعیین کند.

دانشنامه آزاد فارسی

قاضِی القُضات
(یا: اَقْضَی القُضات، در لغت به معنی داور داوران و رئیس قاضیان) از مناصب مهم عصر حکومت های اسلامی که به فرمان خلیفه منصوب می شده و بر کلیۀ قاضیان ریاست داشته است. قاضی القضات فقیه یا عالمی بزرگ و مورد احترام علما و فقها و دستگاه خلافت بوده و نصب قضات شهرها و مناطق با نظر یا حکم او انجام می شده است. امروزه این سِمت ملغی شده، ولی معادل آن در دستگاه قضائی ایران، رئیس قوۀ قضائیه است که هم قضات کشور با حکم او منصوب می شوند و هم به موجب قانون از اختیاراتی برخوردار است که می تواند دستور تجدیدنظر و بازنگری احکام قطعی دادگاه ها را صادر کند و آن در صورتی است که به نظر او حکم صادره خلاف تبیین شرع باشد.

پیشنهاد کاربران

بپرس