قاضی اصفهانی، عباس (اصفهان ۱۳۰۲ـ۱۳۸۴ش)
نوازندۀ ایرانی نی، خواننده، کارشناس و مدرس موسیقی در مکتب اصفهان. تعلیمات وسیع و عمیق او که از سنین کودکی آغاز و تا پایان عمر ادامه یافت، او را به مثابه مرجعی ممتاز و مطمئن در شناسایی گوشه های مهجور و فنونِ اجرایِ آوازهای فراموش شده معرفی کرد. عباس قاضی از هنر استادان قدیم اصفهانی به ویژه حبیب شاطر حاجی، تاج اصفهانی، اکبرخان نوروزی، و حسین یاوری متأثر بود و در شناخت موسیقی اصیل نواحی اطراف اصفهان نظیر بختیاری تبحر داشت. علاوه بر این، با هزاران بیت شعر مناسب که از حفظ داشت و با شناخت عمیق از موقعیت هنری هر گوشه آوازی ـ سازی و انتخاب شعر متناسب، به مثابه دایرةالمعارف زندۀ موسیقی قدیم ایرانی در حوزۀ اصفهان بود. عباس قاضی در خوشنویسی و شناخت آثار هنری در زمینه های مختلف (تجسمی، کارهای دستی و...) نیز دارای مرتبه استادی و مرجعیت بود. از او نوارهای خصوصی متعددی حاوی نوازندگی نی، آوازخوانی و جلسات تدریس به هنرجویان باقی مانده است.
نوازندۀ ایرانی نی، خواننده، کارشناس و مدرس موسیقی در مکتب اصفهان. تعلیمات وسیع و عمیق او که از سنین کودکی آغاز و تا پایان عمر ادامه یافت، او را به مثابه مرجعی ممتاز و مطمئن در شناسایی گوشه های مهجور و فنونِ اجرایِ آوازهای فراموش شده معرفی کرد. عباس قاضی از هنر استادان قدیم اصفهانی به ویژه حبیب شاطر حاجی، تاج اصفهانی، اکبرخان نوروزی، و حسین یاوری متأثر بود و در شناخت موسیقی اصیل نواحی اطراف اصفهان نظیر بختیاری تبحر داشت. علاوه بر این، با هزاران بیت شعر مناسب که از حفظ داشت و با شناخت عمیق از موقعیت هنری هر گوشه آوازی ـ سازی و انتخاب شعر متناسب، به مثابه دایرةالمعارف زندۀ موسیقی قدیم ایرانی در حوزۀ اصفهان بود. عباس قاضی در خوشنویسی و شناخت آثار هنری در زمینه های مختلف (تجسمی، کارهای دستی و...) نیز دارای مرتبه استادی و مرجعیت بود. از او نوارهای خصوصی متعددی حاوی نوازندگی نی، آوازخوانی و جلسات تدریس به هنرجویان باقی مانده است.