قاضی ارغیانی

لغت نامه دهخدا

قاضی ارغیانی. [ اَ ] ( اِخ ) سهل بن احمدبن علی ارغیانی ، مکنی به ابوالفتح. فقیهی است شافعی و عالمی است زاهد جلیل القدر. وی مدتی قاضی ناحیه ارغیان بود و عاقبت به ارشاد شیخ عارف حسن سمنانی که پیر وقت خویش بوده مناظره و مباحثه را ترک گفته و خود را از امر قضاء معزول ساخته و انزوا اختیار کرد و از مال خود سرای محقری برای صوفیه بنا نمود و خود در آنجا به تصنیف و عبادت پرداخت. او در اول محرم سال 499 هَ. ق. وفات یافت. ارغیان یکی از نواحی نیشابور است مشتمل بر هفتادویک قریه. ( ابن خلکان ج 1 ص 236 ) ( نامه دانشوران ج 2 ص 224 و ریحانة الادب ج 1 ص 60 ). و رجوع به ابوالفتح سهل بن احمد شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس