( قاضی ابن الشحنة ) قاضی ابن الشحنة. [ اِ نُش ْ ش ِ ن َ ] ( اِخ )احمدبن محمدبن محمدبن شحنة، مکنی به ابوالولید و ملقب به لسان الدین و معروف به ابن الشحنة. از اکابر علمای حنفی است. وی قاضی القضاة حلب و خطیب جامع اموی بود و از مردان پاک بشمار میرفت. در دوران تصدی منصب قضاء کتابی به نام لسان الاحکام فی معرفة الاحکام تألیف کرد که در اسکندریه چاپ شده. وی به سال 882 هَ.ق. وفات یافت. کشف الظنون نام او را ابراهیم ضبط کرده است. ( کشف الظنون ) ( معجم المطبوعات ص 135 و ریحانةالادب ج 6 ص 40 ). و رجوع به ابن شحنه ابوالولید شود.
