قاسمی شامی.[ س ِ ی ِ ] ( اِخ ) جمال الدین بن محمد سعیدبن قاسم حلاق.از خاندان حسین سبط در عصر خود پیشوای مردم شام و از عالمان دین بود و در فنون ادب کوششی بلیغ به کار برد. تولد و وفات وی در دمشق است ( 1283 - 1332 هَ. ق. / 1866 - 1914 م. ). وی به عقیده پیشینیان بود و به تقلید عقیده نداشت. دولت وی را به شهرها و دهات سوریه برای تدریس اعزام داشت و چهار سال به این کار مشغول بود ( 1308 - 1312 هَ. ق. ). سپس به مصر سفر کرد و از مدینه دیدن نمود. ( الاعلام زرکلی چ 2 ج 2 ص 131 ).
