قاسم علی چهره گشای (اواخر قرن ۹ و اوایل قرن ۱۰ق)
نگارگر و مذهِب ایرانی. از نقاشان مکتب هرات، و دربار امیرعلی شیر نوایی، و از شاگردان زبدۀ کمال الدین بهزاد بود، که در تصویرسازی دیوان امیرعلی شیر نوایی نقش بسزایی داشت. آثارش با نقاشی های بهزاد بسیار قرابت دارند، چنان که بسیاری از هنرشناسان آثار او را با آثار بهزاد اشتباه گرفته اند. چهرۀ بسیاری از شاعران و بزرگان ایرانی را به تصویر درآورد، و در شباهت سازی بسیار مهارت داشت؛ به همین سبب چهره گشای لقب گرفت. ازجمله آثارش عبارت اند از تصاویری از یک مثنوی امیرعلی شیر نوایی (ح ۸۹۰ق، کتابخانۀ بودالیان آکسفورد)، تصاویری از یک خمسۀ نظامی (ح ۸۹۹ق، موزۀ بریتانیا)، و شاه و ملکه (از مُرقّع گلشن، کتابخانۀ موزۀ گلستان).
نگارگر و مذهِب ایرانی. از نقاشان مکتب هرات، و دربار امیرعلی شیر نوایی، و از شاگردان زبدۀ کمال الدین بهزاد بود، که در تصویرسازی دیوان امیرعلی شیر نوایی نقش بسزایی داشت. آثارش با نقاشی های بهزاد بسیار قرابت دارند، چنان که بسیاری از هنرشناسان آثار او را با آثار بهزاد اشتباه گرفته اند. چهرۀ بسیاری از شاعران و بزرگان ایرانی را به تصویر درآورد، و در شباهت سازی بسیار مهارت داشت؛ به همین سبب چهره گشای لقب گرفت. ازجمله آثارش عبارت اند از تصاویری از یک مثنوی امیرعلی شیر نوایی (ح ۸۹۰ق، کتابخانۀ بودالیان آکسفورد)، تصاویری از یک خمسۀ نظامی (ح ۸۹۹ق، موزۀ بریتانیا)، و شاه و ملکه (از مُرقّع گلشن، کتابخانۀ موزۀ گلستان).
wikijoo: قاسم_علی_چهره_گشای