قاسم طالب زاده ( زادهٔ ۱۳۱۴ در تهران – درگذشتهٔ ۲۹ مهر ۱۳۹۶ در بروکسل ) موسیقی دان، نوازنده و آهنگساز اهل ایران بود.
ابوالقاسم طالب زاده در سال ۱۳۱۴ در تهران متولد شد. تحصیلات موسیقی خود را با ورود به هنرستان عالی موسیقی آغاز نمود و نواختن سازهای ویلن و ویولا را نزد هنرمندانی نظیر: سرژ خوتسیف و روبن صفاریان فرا گرفت. او پس از پایان تحصیل در هنرستان، در سال ۱۳۳۸ با یک بورسیه تحصیلی به اتریش سفر کرد و موفق به اخذ دیپلم بین المللی ویلن از دانشگاه موتسارتیوم سالزبورگ شد. او در آن زمان با نوازندهٔ نامدار ویلن «آندره گِرتلِر» آشنا شد و با پیشنهاد وی به بلژیک سفر کرد. او پس از مدتی جایزهٔ نخست ویلن موسیقی مجلسی را از کنسرواتوار سلطنتی «لیژ» به دست آورد. وی همچنین دیپلم موسیقی مجلسی را از کنسرواتوار سلطنتی در بروکسل کسب نمود.
... [مشاهده متن کامل]
قاسم طالب زاده در سال ۱۳۴۶ به ایران بازگشت و همکاری خود را با ارکستر سمفونیک تهران آغاز نمود و در دانشگاه تهران به تدریس مشغول شد. او در سال ۱۳۵۰ با استفاده از یک بورسیه تحصیلی دیگر مجدداً راهی بروکسل شد و به تحصیل در رشتهٔ موسیقی شناسی پرداخت و پس از پایان تحصیل به ایران بازگشت. او پس از دوران مدیریت یوسف یوسف زاده بر هنرستان موسیقی، در سال ۱۳۵۵ به ریاست این هنرستان منصوب شد و تا سال ۱۳۵۷ در این سمت باقی ماند. وی پس از انقلاب ۱۳۵۷، ایران را ترک کرد و به بلژیک بازگشت. او در سال های ۱۹۸۱ تا ۱۹۹۴ عضو ارکستر ناسیونال بلژیک بود و کنسرت های متعددی در اروپا و آمریکا به اجرا گذاشت.
او در سال ۱۹۹۴ یک آلبوم موسیقی از ساخته های خود را در بروکسل منتشر کرد. در این آلبوم ۹ قطعهٔ موسیقی گنجانده شده که طالب زاده ۶ قطعه را با ساز ویلن و ۳ قطعه را با ویولا به همراه پیانوی «دانیل بلومنتال» نواخته است.
از جمله آثار و فعالیت های قاسم طالب زاده، به موارد زیر می توان اشاره نمود:
آثار مکتوب
• کتاب متد ویلن برای هنرجویان تازه کار ( ۱۹۷۶ )
• کتاب تمرین های روزانه ویلن ( ۱۹۸۷ )
• کتابی در زمینهٔ شناخت موسیقی دورهٔ رنسانس و باروک
آثار موسیقی
• «رسیتاتیو و توکاتا» در ۲ موومان ( برداشتی از مایهٔ همایون در موسیقی ملی )
• «اصفهان»
• «موزاییک»
• «کنتراست»
• «گاتاها»
• «رقص کردی»
ابوالقاسم طالب زاده در سال ۱۳۱۴ در تهران متولد شد. تحصیلات موسیقی خود را با ورود به هنرستان عالی موسیقی آغاز نمود و نواختن سازهای ویلن و ویولا را نزد هنرمندانی نظیر: سرژ خوتسیف و روبن صفاریان فرا گرفت. او پس از پایان تحصیل در هنرستان، در سال ۱۳۳۸ با یک بورسیه تحصیلی به اتریش سفر کرد و موفق به اخذ دیپلم بین المللی ویلن از دانشگاه موتسارتیوم سالزبورگ شد. او در آن زمان با نوازندهٔ نامدار ویلن «آندره گِرتلِر» آشنا شد و با پیشنهاد وی به بلژیک سفر کرد. او پس از مدتی جایزهٔ نخست ویلن موسیقی مجلسی را از کنسرواتوار سلطنتی «لیژ» به دست آورد. وی همچنین دیپلم موسیقی مجلسی را از کنسرواتوار سلطنتی در بروکسل کسب نمود.
... [مشاهده متن کامل]
قاسم طالب زاده در سال ۱۳۴۶ به ایران بازگشت و همکاری خود را با ارکستر سمفونیک تهران آغاز نمود و در دانشگاه تهران به تدریس مشغول شد. او در سال ۱۳۵۰ با استفاده از یک بورسیه تحصیلی دیگر مجدداً راهی بروکسل شد و به تحصیل در رشتهٔ موسیقی شناسی پرداخت و پس از پایان تحصیل به ایران بازگشت. او پس از دوران مدیریت یوسف یوسف زاده بر هنرستان موسیقی، در سال ۱۳۵۵ به ریاست این هنرستان منصوب شد و تا سال ۱۳۵۷ در این سمت باقی ماند. وی پس از انقلاب ۱۳۵۷، ایران را ترک کرد و به بلژیک بازگشت. او در سال های ۱۹۸۱ تا ۱۹۹۴ عضو ارکستر ناسیونال بلژیک بود و کنسرت های متعددی در اروپا و آمریکا به اجرا گذاشت.
او در سال ۱۹۹۴ یک آلبوم موسیقی از ساخته های خود را در بروکسل منتشر کرد. در این آلبوم ۹ قطعهٔ موسیقی گنجانده شده که طالب زاده ۶ قطعه را با ساز ویلن و ۳ قطعه را با ویولا به همراه پیانوی «دانیل بلومنتال» نواخته است.
از جمله آثار و فعالیت های قاسم طالب زاده، به موارد زیر می توان اشاره نمود:
آثار مکتوب
• کتاب متد ویلن برای هنرجویان تازه کار ( ۱۹۷۶ )
• کتاب تمرین های روزانه ویلن ( ۱۹۸۷ )
• کتابی در زمینهٔ شناخت موسیقی دورهٔ رنسانس و باروک
آثار موسیقی
• «رسیتاتیو و توکاتا» در ۲ موومان ( برداشتی از مایهٔ همایون در موسیقی ملی )
• «اصفهان»
• «موزاییک»
• «کنتراست»
• «گاتاها»
• «رقص کردی»
