قاسم بن سلام خزاعی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اَبو عُبِیْدْ قاسِمِ بْنِ سَلامِ خُزاعی، (۱۵۱ ـ محرم ۲۲۴ق/۷۶۸ ـ دسامبر ۸۳۸ م)، فقیه، محدث، قاری و زبان شناس برجسته خراسانی که آثار بسیاری در زمینه های گوناگون بر جا نهاده است.
نسب پدرش در روایتی با نام های عربی سلام بن مسکین بن زید ضبط گردیده، حال آن که در برخی از منابع اشاره رفته که پدر وی اسیری رومی (یونانی) بوده است. بنا به روایتی پدرش مملوک یکی از مردم هرات بود و با قبیله عرب ازد نسبت ولاء داشت و ابوعبید نیز در همان شهر تولد یافت. نسبت « خزاعی » نشان می دهد که او به شاخه خزاعه از ازد مربوط بوده است.
ولادت
ارقامی که برای تاریخ تولد یا عمر ابوعبید ازائه شده است، ولادت او را در فاصله سال های ۱۵۰ ـ ۱۵۷ ق نشان می دهد، اما آنچه بیش تر قابل اعتماد می نماید، سخن علی بن عبدالعزیز است که سن او را به هنگام مرگ ۷۳ سال دانسته است.
زندگی
اینکه دوران نوجوانی ابوعبید چگونه سپری گشته، بر ما پوشیده است.
اساتید
...

دانشنامه آزاد فارسی

قاسم بن سَلّام خُزاعی (هرات ۱۵۱ـ مکه ۲۲۴ق)
محدث و قاری قرآن. پدرش غلامی رومی بود. در «شارع شُبَّر و شبیر» به تعلیم پرداخت و سپس استاد فرزندان ثابت نصر خزاعی شد. در ۱۹۱ق، بغداد را ترک کرد و عازم رقه شد و در محضر علمایی چون معمر بن سلیمان نخعی علم آموخت. در زمان فرمانروایی ثابت بن نصر خزاعی، قاضی شهر طرسوس شد و حدود هجده سال در این سِمت ماند. با شیعیان برخوردی تند داشت و عثمان را بر علی (ع) در امامت تفضیل می داد. در ۶۸سالگی، بغداد را ترک کرد و عازم حجاز شد و تا پایان عمر در مکه اقامت گزید. وی در حدیث و فقه توانا بود. در ادبیات، تأثیر درخور توجهی داشته، اما در این موضوع کتابی ننوشته است. برای آشنایی و اطلاع از نحو او می توان به منقولات نحاس از کتاب القراءات او رجوع کرد. از دیگر آثار اوست: رسالة ماورد فی القرآن الکریم من لغات القبائل؛ الایمان و معالمه و سننه و استکماله و درجاته؛ الناسخ و المنسوخ؛ المواعظ؛ الاحداث؛ الاضداد؛ امالی و آداب الاسلام.

پیشنهاد کاربران

بپرس