قاسم بن حسین بن علی

[ویکی فقه] برخی قاسم بن حسین علیه السلام از شهدای کربلا می دانند.
با آن که در منابع کهن فرزندی به نام قاسم برای امام حسین علیه السلام شناخته شده نیست، برخی وی را در شمار شهیدان کربلا قلمداد کرده گفته اند: سپس قاسم بن الحسین علیه السلام به میدان آمد و چنین رجز خواند:ان تَنْکِرونی فَأَنا بنُ حَیْدَرَة ••• ضَرغامُ آجامٍ وَلیثَ قَسْوَرَةعَلَی الاعادی مثلَ ریحٍ صَرْصَرَة ••• أکیلُکم بالسَیف کَیْلِ السَّندرة اگر را نمی شناسید من فرزند حیدر آن شیر بیشه ها هستم. بر سر دشمنان چون تندباد مرگم، شما را به وسیله شمشیر با پیمانه بزرگ می پیمایم.برخی این رجز را به عبدالله بن حسن علیه السلام نسبت داده اند. مرحوم مجلسی نیز از این که صاحب مناقب از قاسم بن الحسین پس از قاسم بن الحسن نام برده اظهار شگفتی می نماید. به همین خاطر برخی بر این باورند که ذکر قاسم بن الحسین علیه السلام در مناقب از اشتباهات نسّاخ می باشد. و برخی دیگر گویند: غلط چاپی است. ولی عده ای بر این باورند که ابن شهرآشوب در اینجا دچار سهو و نسیان گشته است.
شهادت قاسم
وی پس از کشتن بیست تن با ضربه فضل اسدی یا عمرو بن سعد بن مقبل بر فرق یا شانه اش در حالی که فریاد «یا ابتاه» سرداد به درجه رفیع شهادت نایل آمد. امام حسین علیه السلام همانند باز شکاری بر بالین وی آمد و در حالی که می گریست فرمود: روز رستاخیز جدّت پیامبر دادخواه آنان باد! آن گاه بدن قاسم را برداشت و کنار نعش علی اکبر علیه السلام و یا دیگر شهدا قرار داد.