قازچران

لغت نامه دهخدا

قازچران. [ چ َ ] ( نف مرکب ) آنکه بطها را چراند. ( سفرنامه شاه ایران از آنندراج ): مثل زینب قازچران. ( از سفرنامه شاه ایران ).

پیشنهاد کاربران

بپرس