قاری الحدیث

لغت نامه دهخدا

قاری الحدیث. [ رِل ْ ح َ ] ( اِخ ) عبدالصمدبن ابراهیم بن خلیل ، مکنی به ابواحمد و ملقب به جمال الدین قاری الحدیث. محدث ، حافظ جلیل القدر کثیرالروایه از محدثین عامه و از مشایخ روایت چهل گانه شهید اول است. شهید تمامی اخبار و روایات و مصنفات عامه را به واسطه ایشان روایت میکند. از اوست : 1- الاکسیر فی التفسیر و این مختصر رموز الکنوز است. 2- عیون العین فی الاربعین. 3- کمال الامال فی بیان حال المآل. 4- زین القصص فی تفسیر احسن القصص. 5- شصت قصیده در مدح پیغمبر. وی علوم خود را از مشایخی از جمله ابوحیان محمدبن یوسف اندلسی فراگرفته است. رجوع به روضات الجنات ص 440 و ریحانة الادب و عبدالصمدبن ابراهیم بن خلیل شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس