قاروره ٔ برج

لغت نامه دهخدا

قاروره برج. [ رو رَ / رِ ی ِ ب ُ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) قاروره که از برج اندازند ( آنندراج ) :
فلک قاروره برجت شد ای ماه سماقدران
ملک پروانه نورت شد ای شمع جهانداران.
میر خسرو ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

قاروره که از برج اندازند

پیشنهاد کاربران

بپرس