قارَن وَنْدان
(یا: سوخَراییان) سلسله ای از حکمرانان محلی ایرانی در منطقۀ طبرستان ( ـ ۲۲۴ق)، از فرزندان کاوه آهنگر. با انتصاب قارن بن سوخرا به حکومت کوه قارن از سوی خسرو انوشیروان فرمانروایی این دودمان آغاز شد و با مرگ آخرین پادشاه آنان ، مازیار، به پایان رسید. افراد این خاندان لقب جرشاه یا ملک جبال و عنوان اسپهبد داشتند. بعضی مورخان احتمال داده اند که قلعه لفور در کنار یکی از شاخه های رودخانه بابل، مرکز این سلسله بوده است. قارن وندان، از اتباع باوندیان بودند. حکام قارن وندان عبارت اند از قارن بن سوخرا، الندا بن قارن ، سوخربن الندا، ونداد هرمز بن الندا (یا ابن سوخرا)، قارن بن ونداد هرمز و مازیار بن قارن .
(یا: سوخَراییان) سلسله ای از حکمرانان محلی ایرانی در منطقۀ طبرستان ( ـ ۲۲۴ق)، از فرزندان کاوه آهنگر. با انتصاب قارن بن سوخرا به حکومت کوه قارن از سوی خسرو انوشیروان فرمانروایی این دودمان آغاز شد و با مرگ آخرین پادشاه آنان ، مازیار، به پایان رسید. افراد این خاندان لقب جرشاه یا ملک جبال و عنوان اسپهبد داشتند. بعضی مورخان احتمال داده اند که قلعه لفور در کنار یکی از شاخه های رودخانه بابل، مرکز این سلسله بوده است. قارن وندان، از اتباع باوندیان بودند. حکام قارن وندان عبارت اند از قارن بن سوخرا، الندا بن قارن ، سوخربن الندا، ونداد هرمز بن الندا (یا ابن سوخرا)، قارن بن ونداد هرمز و مازیار بن قارن .
wikijoo: قارن_وندان