قارِعه، سوره
سورۀ شمارۀ ۱۰۱ به ترتیب مصحف و ۳۰ به ترتیب نزول، از سوره های مکّی قرآن در ۱۱ آیه و ۳۶ کلمه. این سوره با کلمۀ القارعة (درهم کوب)، که از صفات قیامت است، آغاز می شود. از سوره های «مفصّلات» در گروه «قصار»، (هفده سورۀ کوتاه آخر قرآن به اضافۀ سورۀ فاتحه) است. این سوره از آغاز تا انجام از حادثۀ قیامت سخن می گوید و از سوره های مَعادی است. مضامین اصلی آن عبارت اند از احوال قیامت و سرنوشت نهایی انسان، سعادتمندی آن که اعمال نیکش بیش از گناهانش است و دوزخی بودنش در غیر این صورت.
سورۀ شمارۀ ۱۰۱ به ترتیب مصحف و ۳۰ به ترتیب نزول، از سوره های مکّی قرآن در ۱۱ آیه و ۳۶ کلمه. این سوره با کلمۀ القارعة (درهم کوب)، که از صفات قیامت است، آغاز می شود. از سوره های «مفصّلات» در گروه «قصار»، (هفده سورۀ کوتاه آخر قرآن به اضافۀ سورۀ فاتحه) است. این سوره از آغاز تا انجام از حادثۀ قیامت سخن می گوید و از سوره های مَعادی است. مضامین اصلی آن عبارت اند از احوال قیامت و سرنوشت نهایی انسان، سعادتمندی آن که اعمال نیکش بیش از گناهانش است و دوزخی بودنش در غیر این صورت.
wikijoo: قارعه،_سوره