قارط. ( اِخ ) ابن عتبةبن خالد. هم پیمان بنی زهره. عبدالرحمن بن عوف دختر او را به زنی گرفت. بخاری در تعلیقات نکاح از این داستان یاد کرده و گفته است که ابن سعد آن را در شرح حال عبدالرحمن آورده است. ( الاصابة قسم اول ج 5 ص 224 ).
