قارامای ( به زبان اویغوری: قارامای رایونى ) ( به چینی: 克拉玛依区، به پین یین: Kèlāmǎyī Qū ) شهر و منطقهٔ شهری تابع «شهر در سطح ولایت قارامای» در منطقه خودمختار سین کیانگ اویغور در چین است. [ ۱] منطقهٔ شهری قارامای ۳٬۸۳۴ کیلومتر مربع مساحت و ۳۳۷٬۱۸۸ نفر جمعیت دارد. حدود ۶۹٪ جمعیت «شهر در سطح ولایت قارامای» ساکن این منطقهٔ شهری می باشند.
شهر قارامای از ثروتمندترین شهرهای چین می باشد. نام این شهر، به زبان اویغوری به معنی «نفت سیاه» می باشد. این نام اشاره به میدان های استخراج نفت اطراف شهر دارد.
در سال ۱۹۹۴ میلادی، شهر قارامای شاهد یکی از وخیم ترین و جنجال برانگیزترین سوانح انسانی تاریخ معاصر در چین بود. در آتش سوزی در یک سالن تئاتر در این شهر، ۳۲۵ نفر، منجمله ۲۸۸ دانش آموز تلف شدند. جنجال این آتش سوزی به این دلیل بود که در زمان تخلیهٔ سالن تئاتر، به دانش آموزان گفته شد که تا تخلیهٔ مقامات رسمی میهمان، در جای خویش باقی بمانند. در جامعه و رسانه های چین، این واقعه جنجال سیاسی بر انگیخت و به جامعه این حس و پیغام را رساند که در مواقع بحران، مقامات دولتی بر مردم عادی اولویت دارند.
شهر قارامای ۳۰۰ کیلومتری شمال غرب مرکز سین کیانگ، شهر اورومچی قرار دارد. همچنین فاصلهٔ این منطقه شهری تا منطقه مایتاغ/دوشانزی در منتهی علیه جنوبی «شهر در سطح ولایت» قارامای حدود ۱۵۰ کیلومتر است.
شهر قارامای از طریق آزادراه، با شهر آلتای در شمال، با کویتون و مایتاغ/دوشانزی در جنوب، مرز قزاقستان در شمال غرب و شهر اورومچی در جنوب شرق ارتباط دارد.
شهر قارامای از ثروتمندترین شهرهای چین می باشد. نام این شهر، به زبان اویغوری به معنی «نفت سیاه» می باشد. این نام اشاره به میدان های استخراج نفت اطراف شهر دارد.
در سال ۱۹۹۴ میلادی، شهر قارامای شاهد یکی از وخیم ترین و جنجال برانگیزترین سوانح انسانی تاریخ معاصر در چین بود. در آتش سوزی در یک سالن تئاتر در این شهر، ۳۲۵ نفر، منجمله ۲۸۸ دانش آموز تلف شدند. جنجال این آتش سوزی به این دلیل بود که در زمان تخلیهٔ سالن تئاتر، به دانش آموزان گفته شد که تا تخلیهٔ مقامات رسمی میهمان، در جای خویش باقی بمانند. در جامعه و رسانه های چین، این واقعه جنجال سیاسی بر انگیخت و به جامعه این حس و پیغام را رساند که در مواقع بحران، مقامات دولتی بر مردم عادی اولویت دارند.
شهر قارامای ۳۰۰ کیلومتری شمال غرب مرکز سین کیانگ، شهر اورومچی قرار دارد. همچنین فاصلهٔ این منطقه شهری تا منطقه مایتاغ/دوشانزی در منتهی علیه جنوبی «شهر در سطح ولایت» قارامای حدود ۱۵۰ کیلومتر است.
شهر قارامای از طریق آزادراه، با شهر آلتای در شمال، با کویتون و مایتاغ/دوشانزی در جنوب، مرز قزاقستان در شمال غرب و شهر اورومچی در جنوب شرق ارتباط دارد.
wiki: قارامای
قارامای (شهر در سطح ولایت). قارامای یک شهر ( به اویغوری: قارامای شەھىرى ) ( به چینی: 克拉玛依市، به پین یین: Kèlāmǎyī Shì ) یک شهر ( در سطح ولایت ) در جمهوری خلق چین است که در سین کیانگ واقع شده است. [ ۲] شهر در سطح ولایت قارامای ۷٬۷۳۴ کیلومتر مربع مساحت و ۴۹۰، ۳۴۸ نفر جمعیت دارد و ۳۵۴ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.
شهر قارامای از ثروتمندترین شهرهای چین می باشد. نام این شهر، به زبان اویغوری به معنی «نفت سیاه» می باشد. این نام اشاره به میدان های استخراج نفت اطراف شهر دارد.
منطقهٔ شهری اصلی قارامای ۳۰۰ کیلومتری شمال غرب مرکز سین کیانگ، شهر اورومچی قرار دارد. منطقه مایتاغ/دوشانزی در منتهی علیه جنوبی شهر در سطح ولایت قارامای در فاصله ۲۳۵ کیلومتری شرقی اورومچی و فاصله ۱۵۰ کیلومتری جنوبی منطقهٔ شهری اصلی قارامای قرار دارد.
شهر قارامای در دل ولایت تارباغاتای ( که خود بخشی از ولایت خودمختار ایلی قزاق است ) قرار دارد، اما بخشی از این ولایت نیست، بلکه خود یک شهر در سطح ولایت است. شهر قارامای از ۴ منطقه تشکیل شده است. از لحاظ جغرافیایی، شهر قارامای از دو قسمت مجزا تشکیل شده است. شهر کویتون ( که بخشی از ولایت خودمختار ایلی قزاق است ) و شهر هویانگهه، منطقه مایتاغ در جنوب را از سه منطقهٔ قارامای، جرن بلاغ، و اورقو جدا کرده است.
شهر قارامای در منطقهٔ تاریخی «ایلی» قرار دارد. در سال های آخر جنگ جهانی دوم، در سال ۱۹۴۴ میلادی، مردمان قزاق و اویغور منطقه، با حمایت شوروی، علیه دست نشاندگان چیانگ کای شک و جنگ سالاران وفادار به جمهوری چین قیام کردند. نتیجهٔ این قیام، تاسیس جمهوری ترکستان شرقی در منطقهٔ ایلی در شمال سین کیانگ بود.
این جمهوری تا سال ۱۹۴۹ میلادی، بر اراضی که امروز شامل ولایت خودمختار ایلی قزاق، ولایت خودمختار بورتالا مغول، و شهر قارامای می شوند، حکومت کرد. منطقهٔ ایلی در آن زمان متشکل از سه ولایت «ایلی»، «آشان» ( آلتای ) و «تارباغاتای» تشکیل شده بود.
با پیروزی حزب کمونیست چین در جنگ داخلی چین در سال ۱۹۴۹ میلادی، تاسیس جمهوری خلق چین، و تلاش حکومت تازه تاسیس بر تثبیت حاکمیت خویش، مائو تسه تونگ از رهبران جمهوری ترکستان شرقی درخواست کرد که دست از آرمان استقلال برداشته و به حاکمیت چین برگردند. با فشار و اصرار متحد اصلی جمهوری ترکستان شرقی، یعنی اتحاد جماهیر شوروی، رهبران جدایی طلب چاره ای جز قبول درخواست مائو نداشتند. در نتیجه، در سپتامبر ۱۹۴۹ میلادی، بدون خونریزی و درگیری، منطقهٔ ایلی منحل شده، و سه ولایت آن جمهوری خلق چین پیوسته و در تابعیت استان سین کیانگ قرار گرفتند. شهر قارامای در این زمان، تابع ولایت تارباغاتای بود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفشهر قارامای از ثروتمندترین شهرهای چین می باشد. نام این شهر، به زبان اویغوری به معنی «نفت سیاه» می باشد. این نام اشاره به میدان های استخراج نفت اطراف شهر دارد.
منطقهٔ شهری اصلی قارامای ۳۰۰ کیلومتری شمال غرب مرکز سین کیانگ، شهر اورومچی قرار دارد. منطقه مایتاغ/دوشانزی در منتهی علیه جنوبی شهر در سطح ولایت قارامای در فاصله ۲۳۵ کیلومتری شرقی اورومچی و فاصله ۱۵۰ کیلومتری جنوبی منطقهٔ شهری اصلی قارامای قرار دارد.
شهر قارامای در دل ولایت تارباغاتای ( که خود بخشی از ولایت خودمختار ایلی قزاق است ) قرار دارد، اما بخشی از این ولایت نیست، بلکه خود یک شهر در سطح ولایت است. شهر قارامای از ۴ منطقه تشکیل شده است. از لحاظ جغرافیایی، شهر قارامای از دو قسمت مجزا تشکیل شده است. شهر کویتون ( که بخشی از ولایت خودمختار ایلی قزاق است ) و شهر هویانگهه، منطقه مایتاغ در جنوب را از سه منطقهٔ قارامای، جرن بلاغ، و اورقو جدا کرده است.
شهر قارامای در منطقهٔ تاریخی «ایلی» قرار دارد. در سال های آخر جنگ جهانی دوم، در سال ۱۹۴۴ میلادی، مردمان قزاق و اویغور منطقه، با حمایت شوروی، علیه دست نشاندگان چیانگ کای شک و جنگ سالاران وفادار به جمهوری چین قیام کردند. نتیجهٔ این قیام، تاسیس جمهوری ترکستان شرقی در منطقهٔ ایلی در شمال سین کیانگ بود.
این جمهوری تا سال ۱۹۴۹ میلادی، بر اراضی که امروز شامل ولایت خودمختار ایلی قزاق، ولایت خودمختار بورتالا مغول، و شهر قارامای می شوند، حکومت کرد. منطقهٔ ایلی در آن زمان متشکل از سه ولایت «ایلی»، «آشان» ( آلتای ) و «تارباغاتای» تشکیل شده بود.
با پیروزی حزب کمونیست چین در جنگ داخلی چین در سال ۱۹۴۹ میلادی، تاسیس جمهوری خلق چین، و تلاش حکومت تازه تاسیس بر تثبیت حاکمیت خویش، مائو تسه تونگ از رهبران جمهوری ترکستان شرقی درخواست کرد که دست از آرمان استقلال برداشته و به حاکمیت چین برگردند. با فشار و اصرار متحد اصلی جمهوری ترکستان شرقی، یعنی اتحاد جماهیر شوروی، رهبران جدایی طلب چاره ای جز قبول درخواست مائو نداشتند. در نتیجه، در سپتامبر ۱۹۴۹ میلادی، بدون خونریزی و درگیری، منطقهٔ ایلی منحل شده، و سه ولایت آن جمهوری خلق چین پیوسته و در تابعیت استان سین کیانگ قرار گرفتند. شهر قارامای در این زمان، تابع ولایت تارباغاتای بود.
