قادر طهماسبی ( زادهٔ ۹ شهریور ۱۳۳۱ در میانه ) شاعر و نویسندهٔ اهل ایران است. «مثنوی شهادت» با مطلع «سبکبالان خرامیدند و رفتند» از آثار اوست.
قادر طهماسبی متخلص به «فرید» در ۹ شهریور سال ۱۳۳۱ در شهرستان میانه متولد شد. تحصیلات ابتدایی و بخشی از متوسطه را در زادگاه خود گذراند. پس از آن، به علت شغل پدر، اقامت های کوتاه و بلند در شهرهایی چون: زاهدان، شیراز، مشهد، تبریز و تهران و اصفهان داشت. او در سال ۱۳۵۵ به سفارش یکی از دوستانش در اصفهان ساکن شد و در آن جا ازدواج کرد. در اصفهان به علت اشعار تند خود مورد اذیت و آزار ساواک بود. او در زمان انقلاب ۱۳۵۷ ایران ۲۶ ساله بود و فعالیت های انقلابی داشت. در زمان جنگ ایران و عراق نیز به صورت داوطلبانه حضور داشت.
... [مشاهده متن کامل]
او ابتدا به شغل عکاسی مشغول بود سپس عکاسی را کنار گذاشت و در مراکزی چون کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، هنرستان هنرهای زیبا، امور تربیتی آموزش و پرورش، ستاد تبلیغات جنگ، انجمن های ادبی، بنیاد شهید، ارشاد اسلامی٬ جهادسازندگی٬ جهاد دانشگاهی و دانشگاه در دوره های مختلف فعالیت کرد.
سپس به عضویت هیأت علمی دانشکده ادبیات دانشگاه اصفهان منصوب شد اما به جهت پرداختن به پیشهٔ شاعری و فعالیت های اجتماعی انصراف داد. با این حال در دوره های مختلفی به تدریس در دانشگاه پرداخت. وی در صدا و سیمای اصفهان هم فعالیت داشت. پس از آن به تهران هجرت کرده و در دانشگاه تهران مشغول شد. همچنین به عنوان کارشناس شعر در حوزه هنری و بنیاد شهید به فعالیت پرداخت.
زندگی نامه، مقالات و نقدهای صاحب نظران در مورد شخصیت و شعر قادر طهماسبی و بررسی دوران شعری او، در کتابی با عنوان «شناخت نامه قادر طهماسبی» توسط «کاظم رستمی» گردآوری شده است.
او در اردیبهشت ۱۳۹۲ در چهارمین مراسم از سلسله برنامه های «شب شاعر» مورد تقدیر قرار گرفت.
اشعار قادر طهماسبی بیشتر در مضامینِ مذهبی، انقلابی و عارفانه سروده شده اند. شعر «مرکب بی سوار» و «خم سر بسته» در اوایل جنگ ایران و عراق توسط وی سروده شده است. شعر «کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود» از دیگر آثار اوست. برخی از شاعران از جمله: «علی انسانی»، «یوسفعلی میرشکاک» و «علیرضا قزوه» در مورد محتوا و مضمون اشعار قادر طهماسبی نظر داده اند.
قادر طهماسبی متخلص به «فرید» در ۹ شهریور سال ۱۳۳۱ در شهرستان میانه متولد شد. تحصیلات ابتدایی و بخشی از متوسطه را در زادگاه خود گذراند. پس از آن، به علت شغل پدر، اقامت های کوتاه و بلند در شهرهایی چون: زاهدان، شیراز، مشهد، تبریز و تهران و اصفهان داشت. او در سال ۱۳۵۵ به سفارش یکی از دوستانش در اصفهان ساکن شد و در آن جا ازدواج کرد. در اصفهان به علت اشعار تند خود مورد اذیت و آزار ساواک بود. او در زمان انقلاب ۱۳۵۷ ایران ۲۶ ساله بود و فعالیت های انقلابی داشت. در زمان جنگ ایران و عراق نیز به صورت داوطلبانه حضور داشت.
... [مشاهده متن کامل]
او ابتدا به شغل عکاسی مشغول بود سپس عکاسی را کنار گذاشت و در مراکزی چون کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، هنرستان هنرهای زیبا، امور تربیتی آموزش و پرورش، ستاد تبلیغات جنگ، انجمن های ادبی، بنیاد شهید، ارشاد اسلامی٬ جهادسازندگی٬ جهاد دانشگاهی و دانشگاه در دوره های مختلف فعالیت کرد.
سپس به عضویت هیأت علمی دانشکده ادبیات دانشگاه اصفهان منصوب شد اما به جهت پرداختن به پیشهٔ شاعری و فعالیت های اجتماعی انصراف داد. با این حال در دوره های مختلفی به تدریس در دانشگاه پرداخت. وی در صدا و سیمای اصفهان هم فعالیت داشت. پس از آن به تهران هجرت کرده و در دانشگاه تهران مشغول شد. همچنین به عنوان کارشناس شعر در حوزه هنری و بنیاد شهید به فعالیت پرداخت.
زندگی نامه، مقالات و نقدهای صاحب نظران در مورد شخصیت و شعر قادر طهماسبی و بررسی دوران شعری او، در کتابی با عنوان «شناخت نامه قادر طهماسبی» توسط «کاظم رستمی» گردآوری شده است.
او در اردیبهشت ۱۳۹۲ در چهارمین مراسم از سلسله برنامه های «شب شاعر» مورد تقدیر قرار گرفت.
اشعار قادر طهماسبی بیشتر در مضامینِ مذهبی، انقلابی و عارفانه سروده شده اند. شعر «مرکب بی سوار» و «خم سر بسته» در اوایل جنگ ایران و عراق توسط وی سروده شده است. شعر «کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود» از دیگر آثار اوست. برخی از شاعران از جمله: «علی انسانی»، «یوسفعلی میرشکاک» و «علیرضا قزوه» در مورد محتوا و مضمون اشعار قادر طهماسبی نظر داده اند.
