قاثاطیر

لغت نامه دهخدا

قاثاطیر. ( معرب ، اِ ) لوله ای که از فلزی نرم کنند چون سرب و قلع و در قضیب فروبرند مداوای پاره ای بیماری ها را. میل اخراج بول. مِبْوَلَة. مسبار جراح. سُند. مأخوذ از یونانی کاثتر و معنی آن به یونانی شونده یا فروشونده است. رجوع به قانون ابوعلی سینا چ تهران ص 268 س 18 شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس