قابول

/qAbul/

لغت نامه دهخدا

قابول. ( ترکی ، اِ ) میزاب. ناودان. رجوع به قابوک شود.

( اسم ) ۱ - مخارجه عمارت ۲ - ناوادانی که بر کناره های بام سازند تا آب باران در آن جمع آید .

قسمت بیرون آمدۀ عمارت، مانندِ سایه بان.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید