قابل فرجام


برابر پارسی: فرجام پذیر

لغت نامه دهخدا

قابل فرجام. [ ب ِ ل ِ ف َ ] ( ص مرکب ) ( اصطلاح حقوق ) حکم یا قراری که به موجب قانون قابل رجوع به دیوان تمیز باشد، هر حکم استینافی که از دادگاه شهرستان یا استان صادر شده باشد در مدت معین قابل رسیدگی فرجامی است. رجوع به قانون آئین دادرسی مدنی شود.

فرهنگ فارسی

حکم یا قراریکه بموجب قانون قابل رجوع بدیوان تمیز باشد .

پیشنهاد کاربران

بپرس