قابل تمسخر

برابر پارسی: دست انداختنی، خندیدنی

لغت نامه دهخدا

قابل تمسخر. [ ب ِ ل ِ ت َ م َ خ ُ ] ( ص مرکب ) مسخره پذیر. درخور استهزاء.

فرهنگ فارسی

مسخره پذیر در خور استهزائ

پیشنهاد کاربران

بپرس