قابل امانت. [ ب ِ ل ِ اَ ن َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آدم. کنایه از آدمیزاد است. ( برهان )( آنندراج ): اشاره به آیت انا عرضنا الامانة علی السموات والارض و الجبال فابین ان یحملنها و اشفقن منها وحملها الانسان انه کان ظلوماً جهولا. ( قرآن 72/33 ). آن قابل امانت در قالب بشر و آن عامل ارادت در عالم جزا.
