قاانی میرزا حبیب

قاآنی میرزا حبیب. قاآنی، میرزا حبیب (شیراز ۱۲۲۳ـ تهران ۱۲۷۰ق)
شاعر ایرانی. برای پی گرفتن تحصیلاتش از شیراز به اصفهان رفت و به فراگیری ریاضیات و معارف اسلامی پرداخت و سپس بار دیگر به شیراز بازگشت و به تدریس روی آورد. زمانی که شاهزاده شجاع السلطنۀ قاجار در شیراز بود، قاآنی از حمایت وی برخوردار بود. پس از این که شاهزاده ولایتدار خراسان شد، او را نیز با خود به آن جا برد. تخلص قاآنی را نیز هم او برای وی برگزید. قاآنی در مشهد به تحصیل سرگرم شد و حکمت الهی، هیئت و نجوم و زبان فرانسه را در آن جا فراگرفت. سپس به تهران رفت (۱۲۵۱ق) و به حلقۀ شاعران دربار محمدشاه قاجار و سپس ناصر الدین شاه پیوست. مدفن او در حضرت عبد العظیم نزدیک آرامگاه شیخ ابوالفتوح رازی است. قاآنی در انواع شعر، به ویژه در سرودن مسمط و ترکیب بند، مهارت داشت. وی اگرچه به شیوۀ متقدمان شعر می گفت، اما در روانی و شیرینی بیان از معاصران خود متمایز بود. چنان که از اشعارش برمی آید تسلّط بسیاری بر الفاظ دارد و کلمات فاخر و مطنطن در اشعارش فراوان است و در نشاندن هر کلمه به جای خود چیره دست است. از آثارش: پریشان به شیوۀ گلستان سعدی که در ۱۲۵۲ق به انجام رسیده است؛ دیوان اشعار که بارها چاپ شده است.