قائم ریختن

لغت نامه دهخدا

قائم ریختن. [ ءِ ت َ ] ( مص مرکب ) کنایه از عاجز آمدن و جنگ ناکردن باشد. ( برهان ).

فرهنگ فارسی

کنایه از عاجز ماندن و جنگ ناکردن باشد

پیشنهاد کاربران

بپرس