قائم بالغیر. [ ءِ م ِ بِل ْ غ َ ] ( ع ص مرکب )( اصطلاح فلسفی ) آنچه یا آنکه به غیر بستگی دارد. آنکه یا آنچه بخود برپا نیست. رجوع به قائم بغیر شود.
