فیکوس


معنی انگلیسی:
ficus, rubber plant

دانشنامه عمومی

فیکوس[ ۱] ( نام علمی: Ficus elastica ) نام یک گونه از سرده انجیر است. این درختچه زیبا معمولاً در محیط گلخانه ای و آپارتمان ها نگهداری می شود و برگ های آن به رنگ های سبز و ابلق دیده می شود. زادگاه گیاه فیکوس آسیای استوایی است. در هوای آزاد ارتفاع آن به ۳۰ متر می رسد. دارای شیرآبه مخصوص است که با زخمی شدن از پوست آن جاری می گردد. گیاهی مناسب، جهت نگهداری در منازل و آپارتمان می باشد. برگ ها پهن و براق و چرمی با نوک تیز و به صورت متناوب در طول ساقه می رویند. با ریزش برگ های پیر در قاعده، ساقه گیاه حالت بدمنظر به خود می گیرد که در این حالت می توان آن را از نزدیکی سطح خاک قطع تا گیاه جوان گردد و از اندام هوایی به عنوان منبع تکثیر استفاده نمود.
نور: اگر چه در سایه هم می تواند خود را زنده نگه دارد ولی رشد آن مطلوب نمی باشد. از معرض نور مستقیم آفتاب در امان نگهدارید.
دما: حداقل درجه حرارت در زمستان ۱۶ درجه سانتیگراد و حداکثر آن در تابستان ۲۹ درجه سانتیگراد است.
آبیاری: هرگز اجازه ندهید خاک گلدان باتلاقی شود. در فاصله بین دو آبیاری خاک گلدان باید خشک شود. با آب ولرم آبیاری کنید. هفته ای دوبار در تابستان و یکبار در زمستان کافی است.
رطوبت: حداقل هفته ای یکبار غبار پاشی کنید، با بالا رفتن درجه حرارت در تابستان غبار پاشی را بیشتر کنید.
تغذیه: جهت تأمین مواد غذایی گیاه را با کودهای مایع یا جامد محلول در آب هر دو هفته یکبار کوددهی نمایید.
خاک مناسب: بهترین خاک، خاک لیمونی است.
تعویض گلدان: اگر رشد فیکوس سریع است هر سال احتیاج به تعویض گلدان با یک اندازه بزرگتر دارد. در صورت عدم امکان ۷–۵ سانتیمتر از خاک های سطحی گلدان را با خاک غنی از مواد غذایی و نو تعویض و هر دو هفته یکبار کوددهی نمایید. شوک وارده به گیاه مریض در اثر تعویض گلدان ممکن است باعث تلف شدن آن گردد. گلدان گیاه مریض را تا بهبودی کامل تعویض نکنید.
تمیز نمودن برگ ها: برگ ها را با ملایمت با پارچه پنبه ای یا اسفنج مرطوب تمیز نمایید. از مواد براق کننده شیمیایی در هر ماه فقط یکبار استفاده نمایید.
تکثیر: گرفتن قلمه حداقل با یک برگ در بهار و ریشه دار کردن آنها در درجه حرارت ۲۷–۲۴ درجه سانتیگراد صورت می گیرد. خوابانیدن هوایی هم روش دیگر تکثیر این گیاه است. به این ترتیب که با یک کارد تیز در زیر محل اتصال برگ به تنه، خراش کوچک به طول یک سانتیمتر به موازات همدیگر در طول ساقه ایجاد کرده و با مالیدن مقداری شن نرم آغشته به هورمون تولید ریشه روی خراش ها، آنها را با خزه و دستمال کاغذی خیس پوشانده و با یک کیسه پلاستیکی محکم ببندید. ریشه ها پس از چند ماه ظاهر شده و می توانید شاخه را از بخش زیرین ریشه قطع نموده و در گلدان جدید کاشت نمایید.
عکس فیکوسعکس فیکوسعکس فیکوس
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

فیکوس (Ficus)
گیاهان جنس فیکوس، از خانوادۀ توت ها. عمدتاً بومی جنگل های گرمسیری و شامل ۸۰۰ گونه اند که خصوصیاتی متنوع دارند. درخت انجیر خوراکی، فیکوس کاریکا، بومی آسیای صغیر و سوریه است و امروزه به فراوانی در نواحی مدیترانه یافت می شود. میوۀ انواع وحشی انجیر به اندازۀ میوۀ انجیر پرورشی آب دار نیستند. فیکوس برگ درشت یا ابلق یا گیاه کائوچوک، فیکوس الاستیکا، گیاهی آپارتمانی است. انجیر معابد، فیکوس رلیجیوزا، که بودایی ها و برهمن ها آن را مقدس می شمارند، صمغی شبیه لاستیک تولید می کند. درخت مَکْرِ زن (لور یا لول)، فیکوس بنگالنسیس، نوعی لاستیک تولید می کند. پوست و ریشۀ این گیاه را برای تولید طناب الیافی ارزان به کار می برند. این درخت در برخی جزایر و بنادر جنوب ایران یافت می شود. انجیر چسب، فیکوس پومیلا، گیاهی بالارونده در جنوب شرق آسیا است و صمغی تراوش می کند که ریشه های هوایی آن را به درختان دیگر می چسباند. این گیاه در شمال ایران می روید. فیکوس پرسیکا در ارتفاعات جنوب غرب ایران می روید. از شیرۀ فیکوس پالماتا در جنوب شرق ایران برای انعقاد شیر و تهیه پنیر استفاده می کنند.

پیشنهاد کاربران

بپرس