فیوله
لغت نامه دهخدا
فیولة. [ ف ُ ل َ ] ( ع مص ) خطا کردن رای و ضعیف و سست گردیدن. ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). || سست رای شدن. ( آنندراج ). || ( اِمص )ضعف رأی. گویند: و ماکنت احب ان اری فی رأیک فیالة و فیولة. ( از اقرب الموارد ). رجوع به فیالة شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید