فیودور تولبوخین

فیودور تولبوخین ( روسی: Фёдор Ива́нович Толбу́хин؛ ۱۶ ژوئن ۱۸۹۴ – ۱۷ اکتبر ۱۹۴۹ ) فرمانده نظامی و مارشال اهل اتحاد جماهیر شوروی بود. از او به عنوان یکی از بهترین و ماهرترین ژنرال های شوروی در طول جنگ جهانی دوم یاد می شود.
او در یک خانواده دهقانی در یاروسلاول به دنیا آمد. تولبوخین برای خدمت در ارتش امپراتوری روسیه طی جنگ جهانی اول داوطلب شد و تا زمان انقلاب اکتبر در ارتش تزاری خدمت کرد.
وی در سال ۱۹۱۸ به ارتش سرخ پیوست و در جنگ داخلی روسیه برای این ارتش جنگید. پس از دانش آموختگی از آکادمی نظامی فرونزه ( بهترین مدرسه نظامی شوروی ) شروع به ترقی در ارتش سرخ کرد تا اینکه در سال ۱۹۳۸ به ریاست ستاد منطقه نظامی ماورای قفقاز رسید. در زمان جنگ جهانی دوم وی به عنوان فرمانده نظامی در نبرد استالینگراد مشارکت کرد، سپس در سمت فرمانده جبهه چهارم اوکراین به همراه رودیون مالینوفسکی در نبرد دنیپر و تهاجم دنیپر - کارپاتی شرکت کرد.
او یکی از مهم ترین افراد دخیل در پیروزی های شوروی در بالکان بود و به همین دلیل در سال ۱۹۴۴ به درجه مارشال ارتقا یافت. در سال آخر جنگ تولبوخین ابتدا آزادسازی بلغارستان را رهبری کرد و سپس در عملیات بلگراد بخش بزرگی از یوگسلاوی را آزاد کرد. او در آوریل ۱۹۴۵ موفق به آزادسازی وین از اشغال آلمان نازی شد و به سرکار آمدن دولت جدید اتریش تحت رهبری کارل رنر کمک کرد.
وی سرانجام در ۱۷ اکتبر ۱۹۴۹ در سن ۵۵ سالگی در مسکو درگذشت. شهر دوبریچ بلغارستان بین سال های ۱۹۴۹ تا ۱۹۹۰ به افتخار وی تولبوخین نامیده می شد.