فینه

/fine/

معنی انگلیسی:
cap, skullcap, tarboosh, fez

لغت نامه دهخدا

( فینة ) فینة. [ ف َ ن َ ] ( ع اِ ) ساعت اندکی از روزگار. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || مدت. ج ، فینات. ( منتهی الارب ).
فینه. [ ن َ / ن ِ ] ( اِ ) کلاه سرخ منگوله دار عثمانیان. فس. فیس. کلاه پشمین ، غالباً سرخ یا سفید و رنگ دیگرکه مصریان و بعض هندیان بر سر گذارند و سابقاً ترکان عثمانی بر سر میگذاشتند. ( از فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ فارسی

کلاه سادهسفیدیاسرخ رنگ که بعضی ازمردم مصربرسرمیگذراند
( اسم ) کلاهی پشمی سرخ ( غالبا ) سفید یا رنگ دیگر که مصریان و بعض هندویان ( و سابقا ترکان عثمانی ) بر سر گذارند .
ساعت اندکی از روزگار

فرهنگ معین

(نِ یا نَ ) (اِ. ) کلاهی پشمی سرخ (غالباً ) که مصریان و بعضی هندیان (سابقاً ترکان عثمانی ) بر سر می گذارند.

فرهنگ عمید

کلاه سادۀ سفید یا سرخ رنگ که بعضی از مردم مصر بر سر می گذاشتند.

فرهنگستان زبان و ادب

{guyot, tablemount} [اقیانوس شناسی، زمین شناسی] نوعی کوه دریایی که قلّۀ صاف و تخت دارد و ارتفاع آن میتواند از 3 تا 4000 متر باشد

دانشنامه عمومی

فینه (جغرافیا). به کوه های زیرآبی آتش فشانی منفرد و جداافتاده که قله تخت آن ها دست کم ۲۰۰ متر پایین تر از سطح دریا و اقیانوس باشد فینه[ ۱] ( به انگلیسی: guyot ) گفته می شود. قطر این قله های تخت ممکن است از ۱۰ کیلومتر بیشتر باشد. [ ۲]
فینه ها نخستین بار در زمان جنگ جهانی دوم و در زمانی که کف اقیانوس ها به وسیله دستگاه سونار بررسی شد کشف شدند.
عکس فینه (جغرافیا)عکس فینه (جغرافیا)عکس فینه (جغرافیا)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

مترادف ها

fez (اسم)
کلاه قرمز منگوله دار، فینه، فس

tarboosh (اسم)
فینه، طربوش

پیشنهاد کاربران

کلاهی استوانه ای از جنس نمد ، با رنگ های سیاه و قرمز و یا سبز . با بالایی به نسبت دهانه جمع تر و طاق تخت با منگوله ای که از وسط آن به بغلش آویخته و دوخته می شد.

بپرس