فینال های ان بی ای ۱۹۸۹ دور قهرمانی مسابقات اتحادیهٔ ملی بسکتبال در فصل ۸۹–۱۹۸۸ می باشد. [ ۱] تیم دیترویت پیستونز به عنوان قهرمان کنفرانس شرق برابر لس آنجلس لیکرز به عنوان قهرمان کنفرانس غرب در بازی های حذفی و مدافع عنوان قهرمانی قرار گرفت. این بازی تکرار رقابت های پایانی سال پیش بود که لیکرز در آن به برتری رسیده بود. پیستونز در چهار بازی توانست لیکرز را شکست بدهد و به عنوان قهرمانی فصل دست بیابد. این نخستین بار پس از سال ۱۹۸۳ بود که تیمی به غیر از لس آنجلس لیکرز و بوستون سلتیکس قهرمان ان بی ای می شد.
در طی فصل، لیکرز با مجیک جانسون که برای دومین بار جایزهٔ ام وی پی را دریافت کرد، توانست در کنفرانس خودش به قهرمانی برسد. این تیم سپس سه سری نخست بازی های خود در دور حذفی را با جارو کردن سه تیم پشت سر گذاشت ( رقیبان بخش پاسیفیک: پورتلند، سیاتل و فینیکس ) و به رقابت پایانی ان بی ای رسید و و به مصاف تیم دیترویت پیستونز رفت و این بازی تکرار بازی این دو در فینال های سال پیش بود.
پیستونز در کنفرانس شرق فرمانروایی کرد و در ۶۳ بازی در فصل عادی پیروز شد. پیستونز پس از جارو کردن بوستون سلتیکس و میلواکی باکس، در شش بازی شیکاگو بولز را شکست داد و برای دومین سال پیاپی جواز رقابت در دیدار پایانی ان بی ای را به دست آورد. در فصل گذشته، لیکرز آن ها را در یک سری طولانی که در هفت بازی انجام شد، به سختی شکست داده بود.
پیستونز در چهار بازی در برابر لیکرز آسیب - دیده پیروز شد و این نخستین باری بود که یک تیم ( لیکرز ) در سه دور نخست بازی های حذفی تیم های مقابل را جارو می کرد، اما خودش نیز در دور پایانی جارو می شد. تا به امروز، پیستونز آخرین و تازه ترین تیم از کنفرانس شرق است که در سری فینال های ان بی ای جارو می کند. پیش از سال ۲۰۱۶، پیستونز تنها تیمی بود که هر چهار سری بازی های دور حذفی را در حالی که مهمان بود، تکلیف بازی را روشن کرد و سری را با پیروزی در خانهٔ رقیبان به اتمام رساند.
بیل لایمبیر، سنتر تیم پیستونز، به دلیل بازی فیزیکی و بعضی رفتارهای مغرورانه، تیم را «پسران بد» نامید. این نام در طول فصل بعدی نیز به «شعاری» غیررسمی برای پیستونز تبدیل شد.
پس از پایان این سری، کریم عبدالجبار پس از ۲۰ سال حضور در NBA، در سن ۴۲ سالگی، بازنشستگی خود را اعلام کرد.
جو دومارس گارد تیم پیستونز به عنوان باارزش ترین بازیکن این سری انتخاب شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر طی فصل، لیکرز با مجیک جانسون که برای دومین بار جایزهٔ ام وی پی را دریافت کرد، توانست در کنفرانس خودش به قهرمانی برسد. این تیم سپس سه سری نخست بازی های خود در دور حذفی را با جارو کردن سه تیم پشت سر گذاشت ( رقیبان بخش پاسیفیک: پورتلند، سیاتل و فینیکس ) و به رقابت پایانی ان بی ای رسید و و به مصاف تیم دیترویت پیستونز رفت و این بازی تکرار بازی این دو در فینال های سال پیش بود.
پیستونز در کنفرانس شرق فرمانروایی کرد و در ۶۳ بازی در فصل عادی پیروز شد. پیستونز پس از جارو کردن بوستون سلتیکس و میلواکی باکس، در شش بازی شیکاگو بولز را شکست داد و برای دومین سال پیاپی جواز رقابت در دیدار پایانی ان بی ای را به دست آورد. در فصل گذشته، لیکرز آن ها را در یک سری طولانی که در هفت بازی انجام شد، به سختی شکست داده بود.
پیستونز در چهار بازی در برابر لیکرز آسیب - دیده پیروز شد و این نخستین باری بود که یک تیم ( لیکرز ) در سه دور نخست بازی های حذفی تیم های مقابل را جارو می کرد، اما خودش نیز در دور پایانی جارو می شد. تا به امروز، پیستونز آخرین و تازه ترین تیم از کنفرانس شرق است که در سری فینال های ان بی ای جارو می کند. پیش از سال ۲۰۱۶، پیستونز تنها تیمی بود که هر چهار سری بازی های دور حذفی را در حالی که مهمان بود، تکلیف بازی را روشن کرد و سری را با پیروزی در خانهٔ رقیبان به اتمام رساند.
بیل لایمبیر، سنتر تیم پیستونز، به دلیل بازی فیزیکی و بعضی رفتارهای مغرورانه، تیم را «پسران بد» نامید. این نام در طول فصل بعدی نیز به «شعاری» غیررسمی برای پیستونز تبدیل شد.
پس از پایان این سری، کریم عبدالجبار پس از ۲۰ سال حضور در NBA، در سن ۴۲ سالگی، بازنشستگی خود را اعلام کرد.
جو دومارس گارد تیم پیستونز به عنوان باارزش ترین بازیکن این سری انتخاب شد.
wiki: فینال های ان بی ای ۱۹۸۹