نام محلی است در لهستان که در آنجا معاهده معروف بنام همین محل بین فتحعلیشاه قاجار و ناپلئون بامضا رسید . در سال ۱۲۲۲ ه ق . فتحعلیشاه حاکم قزوین را که میرزا رضا قزوینی نام داشت با هیئتی بعنوان سفارت نزد ناپلئون فرستاد . این سفیر در محل فین کنشتاین ( در لهستان ) ناپلئون را که مشغول جنگ با دولت پروس بود ملاقات نمود از استقلال کشور ایران حمایت نماید و سپاه روسیه را از خاک گرجستان بیرون کند. ناپلئون با اعزام هیئت کارشناس نظامی تعلیمات لازمه را با ارتش ایران بیاموزد و تجهیزات جدید نظامی را در اختیار سپاه ایران بگذارد. امپراتور فرانسه باید بتعداد مورد لزوم سرباز و افسر برای پیروزی ایران در جبهه قفقاز باین کشور اعزام دارد . پادشاه ایران تعهد کرد که روابط تجاری و سیاسی خود را با انگلستان قطع نماید و ب آن دولت اعلان جنگ دهد و روش خصمانه ای پیش گیرد. پادشاه ایران باید همه نوع تسهیلات لازمه را برای عبور احتمالی سپاه فرانسه از خاک ایران بقصد تسخیر هند فراهم سازد و در صورت لزوم بنادر و سواحل خلیج فارس را در اختیار نیروی دریایی فرانسه بگذارد . بعد از عقد این قرار داد سرتیپ گاردان آجودان مخصوص ناپلئون بریاست یک هیئت نظامی و بدستور ناپلئون عازم ایران گردید و در شوال ۱۲۲۷ ه ق . بتهران رسید. هیئت مزبور پس از رسیدن بایران باشور و حرارت زایدالوصفی شروع بکار نمودند و فتحعلیشاه با مشاهده اقدامات هیئت نامبرده به پیشرفت سپاه ایران در قفقاز و تصرف گرجستان امیدوار گردید . لیکن در همان اوقات ناپلئون که با روسیه در حال جنگ بود دفعه تغییر سیاست داد و قرار داد فین کنشتاین را که فتحعلیشاه ومردم ایران بامید آن افق روشنی را پیش بینی میکردند بهیچ گرفت و بر آن خط بطلان کشید و خواهش الکساندر اول امپراتور روسیه را جهت ملاقات با یکدیگر و رفع اختلافات پذیرفت و در محل تیلسیت (در پروس شرقی ) با او ملاقات نمود . ( ۱۲۲۲ ه ق . / ۱۸٠۷ م . ) . با این ملاقات و مذاکراتی که در محل تیلسیت بین دو امپراتور بعمل آمد دشمنی آن دو بدوستی گرایید و جنگهای میان روسیه و فرانسه خاتمه یافت و ضمنا ناپلئون از اجرای مفاد عهدنامه فین کنشتاین و نامه های تملق آمیزی که بمتحد خود فتحعلیشاه نوشته بود چشم پوشید .
