فیلیپ میلر ( به انگلیسی: Philip Miller ) ، ( زاده ۱۶۹۱ - درگذشته۱۸ دسامبر۱۷۷۱ ) گیاه شناس انگلیسی، با تبار اسکاتلندی بود. [ ۱]
او در دپتفورد یا گرینویچ به دنیا آمد. [ ۲] میلر از سال ۱۷۲۲[ ۳] تا کمی قبل از مرگش که برای بازنشستگی تحت فشار قرار گرفت، باغبان اصلی باغ پزشکی چلسی بود. براساس گفته پیتر کاینسون گیاه شناس که در سال ۱۷۶۴ از باغ پزشکی چلسی دیدن کرد و مشاهداتش را در کتابش ثبت کرده است، میلر «شهرت باغ چلسی را چنان بالا برد که باغ از نظر داشتن انواع گوناگون گیاهان از همه دسته ها و طبقه ها و همه نوع آب و هوا بر تمام باغهای اروپا برتری یافت. »[ ۴] او کتاب دیکشنری باغبانان و گل فروشان یا یک سیستم کامل از باغبانی علمی را نوشت ( ۱۷۲۴ ) و دیکشنری باغبان شامل روش های کاشت و بهبود میوه آشپزخانه و باغ گل، که اولین بار در ۱۷۳۱ در قطع چشمگیری منتشر شده و در زمان زندگی اش تا چاپ هشتم هم رسیده و توسط یاب باستر به زبان هلندی هم ترجمه شد.
میلر با دیگر گیاه شناسان مکاتبه داشت، و گیاهانی را از تمام بخش های دنیا بدست آورد. بیشتر آن ها را او برای اولین بار در انگلستان کاشت و به عنوان معرفی کنندهٔ آن ها شناخته می شود. دانش او در مورد گیاهان زنده، که به خاطر آن به عنوان عضو انجمن سلطنتی انتخاب شد، از نظر وسعت در زمان حیات او بی نظیر بود. [ ۵] میلر ویلیام آیتن را که بعدها سرباغبان باغ کیوشد و همین طور ویلیام فورسایت را که ( فورسایتیا ) یاس زرد به افتخار او نامگذاری شده است تربیت کرد. دوک بدفورد برای نظارت بر هرس درختان میوه صومعه ووبورن با او قرارداد بست. کار میلر همچنین مواظبت از مجموعهٔ ارزشمند دوک از درختان آمریکایی بود، به ویژه درختان همیشه سبز، که از دانه هایی رشد کرده بودند که با پیشنهاد میلر در بشکه هایی از پنسیلوانیا، مکان جمع آوری شدهٔ آن ها توسط جان بارترام، فرستاده شده بودند. [ ۶] از طریق کنسرسیومی با شرکت ۶۰ نفر از مشترکین، محتوی جعبه های بارترام درختهای آمریکایی مثل نراد و کاج را به باغهای انگلیسی معرفی کرد.
میلر ابتدا تمایلی به استفاده از روش نامگذاری کارل لینه نداشت و روش نامگذاری جوزف پایتون د تورن فورت و جان ری را ترجیح می داد. با این حال، لینه کتاب دیکشنری باغبان میلر را تحسین کرده است. [ ۷] در واقع محافظه کار اسکاتلندی تعدادی از روشهای نامگذاری پیش از لینه را که توسط لینه دور انداخته شده بود و مورد استفاده گیاه شناسان جدید بود حفظ کرد. او فقط در دیکشنری باغبانان ( ۱۷۶۸ ) به طور کامل از روش لینه استفاده کرد، گرچه سردههایی مانند سیاه کاج ووانیل را قبلاً به طور صحیحی با سیستم لینه در جلد چهارم ( ۱۷۵۴ ) توصیف کرده بود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو در دپتفورد یا گرینویچ به دنیا آمد. [ ۲] میلر از سال ۱۷۲۲[ ۳] تا کمی قبل از مرگش که برای بازنشستگی تحت فشار قرار گرفت، باغبان اصلی باغ پزشکی چلسی بود. براساس گفته پیتر کاینسون گیاه شناس که در سال ۱۷۶۴ از باغ پزشکی چلسی دیدن کرد و مشاهداتش را در کتابش ثبت کرده است، میلر «شهرت باغ چلسی را چنان بالا برد که باغ از نظر داشتن انواع گوناگون گیاهان از همه دسته ها و طبقه ها و همه نوع آب و هوا بر تمام باغهای اروپا برتری یافت. »[ ۴] او کتاب دیکشنری باغبانان و گل فروشان یا یک سیستم کامل از باغبانی علمی را نوشت ( ۱۷۲۴ ) و دیکشنری باغبان شامل روش های کاشت و بهبود میوه آشپزخانه و باغ گل، که اولین بار در ۱۷۳۱ در قطع چشمگیری منتشر شده و در زمان زندگی اش تا چاپ هشتم هم رسیده و توسط یاب باستر به زبان هلندی هم ترجمه شد.
میلر با دیگر گیاه شناسان مکاتبه داشت، و گیاهانی را از تمام بخش های دنیا بدست آورد. بیشتر آن ها را او برای اولین بار در انگلستان کاشت و به عنوان معرفی کنندهٔ آن ها شناخته می شود. دانش او در مورد گیاهان زنده، که به خاطر آن به عنوان عضو انجمن سلطنتی انتخاب شد، از نظر وسعت در زمان حیات او بی نظیر بود. [ ۵] میلر ویلیام آیتن را که بعدها سرباغبان باغ کیوشد و همین طور ویلیام فورسایت را که ( فورسایتیا ) یاس زرد به افتخار او نامگذاری شده است تربیت کرد. دوک بدفورد برای نظارت بر هرس درختان میوه صومعه ووبورن با او قرارداد بست. کار میلر همچنین مواظبت از مجموعهٔ ارزشمند دوک از درختان آمریکایی بود، به ویژه درختان همیشه سبز، که از دانه هایی رشد کرده بودند که با پیشنهاد میلر در بشکه هایی از پنسیلوانیا، مکان جمع آوری شدهٔ آن ها توسط جان بارترام، فرستاده شده بودند. [ ۶] از طریق کنسرسیومی با شرکت ۶۰ نفر از مشترکین، محتوی جعبه های بارترام درختهای آمریکایی مثل نراد و کاج را به باغهای انگلیسی معرفی کرد.
میلر ابتدا تمایلی به استفاده از روش نامگذاری کارل لینه نداشت و روش نامگذاری جوزف پایتون د تورن فورت و جان ری را ترجیح می داد. با این حال، لینه کتاب دیکشنری باغبان میلر را تحسین کرده است. [ ۷] در واقع محافظه کار اسکاتلندی تعدادی از روشهای نامگذاری پیش از لینه را که توسط لینه دور انداخته شده بود و مورد استفاده گیاه شناسان جدید بود حفظ کرد. او فقط در دیکشنری باغبانان ( ۱۷۶۸ ) به طور کامل از روش لینه استفاده کرد، گرچه سردههایی مانند سیاه کاج ووانیل را قبلاً به طور صحیحی با سیستم لینه در جلد چهارم ( ۱۷۵۴ ) توصیف کرده بود.
wiki: فیلیپ میلر