فیلیپ کورتلیو جانسون ( به انگلیسی: Philip Cortelyou Johnson ) زاده ۸ ژوئیه ۱۹۰۶ در کلیولند، اوهایو – درگذشته ۲۵ ژانویه ۲۰۰۵ در نیو کینن، کنتیکت ) ، معمار برجستهٔ آمریکایی بود.
در ۱۹۳۰ او بخش معماری و طراحی را در موزه هنر مدرن نیویورک تأسیس کرد. بعدتر در ۱۹۷۸ او به عنوان عضو هیئت امنای موزه، مدال طلای مؤسسه معماران آمریکا را دریافت کرد و در سال ۱۹۷۹ او موفق به دریافت جایزه نخستین دوره از جایزه معماری پریتزکر شد. او دانشجوی مدرسه تحصیلات تکمیلی معماری و طراحی دانشگاه هاروارد بود.
... [مشاهده متن کامل]
جانسون، در سکونت گاه معروفش خانه شیشه ای از دنیا رفت، او به هنگام مرگ ۹۸ سال داشت. تنها شش ماه پس مرگ او دیوید ویتنی ( en:David Whitney ) شریک ۴۵ سال از زندگی جانسون، در ۶۶ سالگی از دنیا رفت.
جانسون در کلیولند ( en:Cleveland ) در ایالت اوهایو ( en:Ohio ) به دنیا آمد. او از اعقاب خانواده Jansen - که به نام Johnson نیز شناخته می شدند - از نیوآمستردام بود. در میان اجداد نام ژاک کورتلیون ( en:Jacques Cortelyou ) دیده می شود که در سال های ۱۶۶۰ به سفارش پتر استویوسانت ( en:Peter Stuyvesant ) نخستین پلان شهری نیوآمستردام – نام اولیه نیویورک ( en:New Amsterdam ) - را طراحی کرد. فیلیپ جانسون که تحصیلاتش را در دانشگاه هکلی ( en:Hackley School ) آغاز کرده بود برای طی کردن دوره های تحصیلات تکمیلی خود را در دانشگاه هاروارد ( en:Harvard Universityl ) گذراند. طی دوران تحصیل در هاروارد او به ویژه بر تاریخ و فلسفه متمرکز بود و به ویژه آثار فلاسفه پیش از سقراط را مطالعه می کرد. تحصیلات جانسون چندین بار با چند سفر طولانی به اروپا قطع شد. این سفرها نقش بسیار مؤثری در شکل دهی به تحصیلات او داشت. این سفرها موجب شدند او هر چه بیشتر مفتون معماری شود.
در سال ۱۹۲۸، جانسون با لودویگ میس فن در روهه ( en:Ludwig Mies van der Rohe ) ملاقات کرد، این معمار آلمانی در آن زمان مشغول طراحی پاویون بارسلونا ( en:German Pavilion ) در نمایشگاه بین المللی ۱۹۲۹ بارسلون بود. ملاقات این دو نقطه عطفی در زندگی جانسون بود، این ملاقات پایه های رابطه این دو را بنا گذاشت که در تمام عمر، گاه بر اساس همکاری و گاه برپایه رقابت، ادامه داشت. هنگامی که جانسون از آلمان بازگشت، مبلغ جدی معماری جدید شده بود. او دور اروپا را به همراه دوستانش آلفرد اچ. بار جونیور ( en:Alfred H. Barr, Jr ) و هنری راسل هیچکاک ( en:Henry - Russell Hitchcock ) سفر کرد تا گرایش های دست اول در معماری را بیازماید. در سال ۱۹۳۲، این سه دستاوردهای خود را در نمایشگاهی در موزه هنر مدرن نیویورک ارائه کردند، این نمایشگاه با نام «سبک بین الملل: معماری از سال ۱۹۲۲» به عنوان نقطه تحولی در تاریخ معماری معاصر شناخته می شود. این نمایشگاه با تأثیر عظیمی که در آمریکا داشت، عملاً معرّف معماری مدرن به عموم آمریکاییان دانسته می شود. نمایشگاه ۱۹۳۲، معماران مطرحی چون لو کوربوزیه ( en:Le Corbusier ) ، والتر گروپیوس ( en:Walter Gropius ) و میس فن در روهه را معرفی می کرد. این نمایشگاه به خاطر یک ماجرای جنجالی هم مورد توجه قرار گرفت: فرانک لوید رایت ( en:Frank Lloyd Wright ) ورودیه خود را در اعتراض به آنچه کم توجهی به آثارش می دانست، پس گرفت.
در ۱۹۳۰ او بخش معماری و طراحی را در موزه هنر مدرن نیویورک تأسیس کرد. بعدتر در ۱۹۷۸ او به عنوان عضو هیئت امنای موزه، مدال طلای مؤسسه معماران آمریکا را دریافت کرد و در سال ۱۹۷۹ او موفق به دریافت جایزه نخستین دوره از جایزه معماری پریتزکر شد. او دانشجوی مدرسه تحصیلات تکمیلی معماری و طراحی دانشگاه هاروارد بود.
... [مشاهده متن کامل]
جانسون، در سکونت گاه معروفش خانه شیشه ای از دنیا رفت، او به هنگام مرگ ۹۸ سال داشت. تنها شش ماه پس مرگ او دیوید ویتنی ( en:David Whitney ) شریک ۴۵ سال از زندگی جانسون، در ۶۶ سالگی از دنیا رفت.
جانسون در کلیولند ( en:Cleveland ) در ایالت اوهایو ( en:Ohio ) به دنیا آمد. او از اعقاب خانواده Jansen - که به نام Johnson نیز شناخته می شدند - از نیوآمستردام بود. در میان اجداد نام ژاک کورتلیون ( en:Jacques Cortelyou ) دیده می شود که در سال های ۱۶۶۰ به سفارش پتر استویوسانت ( en:Peter Stuyvesant ) نخستین پلان شهری نیوآمستردام – نام اولیه نیویورک ( en:New Amsterdam ) - را طراحی کرد. فیلیپ جانسون که تحصیلاتش را در دانشگاه هکلی ( en:Hackley School ) آغاز کرده بود برای طی کردن دوره های تحصیلات تکمیلی خود را در دانشگاه هاروارد ( en:Harvard Universityl ) گذراند. طی دوران تحصیل در هاروارد او به ویژه بر تاریخ و فلسفه متمرکز بود و به ویژه آثار فلاسفه پیش از سقراط را مطالعه می کرد. تحصیلات جانسون چندین بار با چند سفر طولانی به اروپا قطع شد. این سفرها نقش بسیار مؤثری در شکل دهی به تحصیلات او داشت. این سفرها موجب شدند او هر چه بیشتر مفتون معماری شود.
در سال ۱۹۲۸، جانسون با لودویگ میس فن در روهه ( en:Ludwig Mies van der Rohe ) ملاقات کرد، این معمار آلمانی در آن زمان مشغول طراحی پاویون بارسلونا ( en:German Pavilion ) در نمایشگاه بین المللی ۱۹۲۹ بارسلون بود. ملاقات این دو نقطه عطفی در زندگی جانسون بود، این ملاقات پایه های رابطه این دو را بنا گذاشت که در تمام عمر، گاه بر اساس همکاری و گاه برپایه رقابت، ادامه داشت. هنگامی که جانسون از آلمان بازگشت، مبلغ جدی معماری جدید شده بود. او دور اروپا را به همراه دوستانش آلفرد اچ. بار جونیور ( en:Alfred H. Barr, Jr ) و هنری راسل هیچکاک ( en:Henry - Russell Hitchcock ) سفر کرد تا گرایش های دست اول در معماری را بیازماید. در سال ۱۹۳۲، این سه دستاوردهای خود را در نمایشگاهی در موزه هنر مدرن نیویورک ارائه کردند، این نمایشگاه با نام «سبک بین الملل: معماری از سال ۱۹۲۲» به عنوان نقطه تحولی در تاریخ معماری معاصر شناخته می شود. این نمایشگاه با تأثیر عظیمی که در آمریکا داشت، عملاً معرّف معماری مدرن به عموم آمریکاییان دانسته می شود. نمایشگاه ۱۹۳۲، معماران مطرحی چون لو کوربوزیه ( en:Le Corbusier ) ، والتر گروپیوس ( en:Walter Gropius ) و میس فن در روهه را معرفی می کرد. این نمایشگاه به خاطر یک ماجرای جنجالی هم مورد توجه قرار گرفت: فرانک لوید رایت ( en:Frank Lloyd Wright ) ورودیه خود را در اعتراض به آنچه کم توجهی به آثارش می دانست، پس گرفت.
