فیلم عکاسی یا سطح حساس عکاسی که در گذشته از شیشه و کلودیونِ تر ساخته می شد، فعلاً یک ورق شفاف پلاستیکی از جنس پلی استر یا نیتروسلولز یا سلولز استات است. [ ۱] [ ۲] این ورق با یکی از نمک های نقره به نام نمک هالیدهای نقره ( برومور نقره ) و یک ماده ژلاتینی برای چسباندن نمک مورد نظر بر سطح ورقه پلاستیکی ساخته شده، پوشیده شده است. اندازه کریستال های نمک مشخص کننده میزان حساسیت به نور و رزولوشن فیلم عکاسی می باشد. نوری که به فیلم عکاسی می خورد باعث ایجاد یک فرایند شیمیایی روی فیلم عکاسی شده و تغییراتی که قابل دیده شدن نیست را ایجاد می کند؛ این تغییرات به وسیله ماده شیمیایی دیگری مرئی می شود. با ظهور و چاپ یک فیلم عکاسی، تصویر یا عکس بدست می آید. [ ۳]
پس از آنکه یک فیلم نور دهی شد، مقدار تیرگی حاصل در یک خاص به عوامل زیر بستگی دارد:
• تابندگی به منظور نور دهی.
• طول موج هایی که فیلم نسبت به آن ها حساس است.
• طول موج تابش.
• مدت زمان نور دهی.
• شرایط ظهور فیلم.
انرژی لازم برای تبدیل نقره برمید یا نقره یدید به نقره عنصری از ماده شیمیایی مورد استفاده در فرایند ظهور فراهم می شود. پیش از ظهور اطلاعات به صورت یک تصویر نهان به شکل دانه های حساس شده روی شیشه یا فیلم ذخیره شده است. از ظاهر کردن فیلم یک تصویر منفی ( نگاتیو ) بدست می آید. نگاتیو یعنی خلاف آنچه در اصل تصویر دیده می شود؛ بنابراین قسمت های روشن تصویر بر روی فیلم تیره می افتد و برعکس قسمت های تیره آن به صورت روشن نقش می بندد.
چون دانه های املاح هالوژنی نقره به تنهایی فقط به نور آبی و نور فرا بنفش نزدیک حساسند، باید مواد رنگی یا رنگیزه هایی به آن ها افزوده شود تا تابش بخش های دیگر بیناب را جذب کنند و برای حساس کردن دانه ها، مسیر فراهم آورند. فیلم های فرو سرخ هم موجودند، ولی باید با مراقبت ویژه نگهداری شوند. چون به سبب حساسیت به گرما خیلی زود آسیب می بینند. [ ۴]
• فیلم های مثبت ( پزتیو ) یا ریورسال.
• فیلم های منفی ( نگاتیو ) .
• فیلم های مخصوص برای طول موج های خاص. مثل: فیلم مادون قرمز.
که هر دو نوع ۱ و ۲ دارای انواع سیاه و سفید و رنگی هستند.
فیلم های لیتوگرافی یا رادیوگرافی با اندکی تغییر در میزان حساسیت یا حساسیت به پرتوهای نوری مشابه فیلم های عکاسی هستند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپس از آنکه یک فیلم نور دهی شد، مقدار تیرگی حاصل در یک خاص به عوامل زیر بستگی دارد:
• تابندگی به منظور نور دهی.
• طول موج هایی که فیلم نسبت به آن ها حساس است.
• طول موج تابش.
• مدت زمان نور دهی.
• شرایط ظهور فیلم.
انرژی لازم برای تبدیل نقره برمید یا نقره یدید به نقره عنصری از ماده شیمیایی مورد استفاده در فرایند ظهور فراهم می شود. پیش از ظهور اطلاعات به صورت یک تصویر نهان به شکل دانه های حساس شده روی شیشه یا فیلم ذخیره شده است. از ظاهر کردن فیلم یک تصویر منفی ( نگاتیو ) بدست می آید. نگاتیو یعنی خلاف آنچه در اصل تصویر دیده می شود؛ بنابراین قسمت های روشن تصویر بر روی فیلم تیره می افتد و برعکس قسمت های تیره آن به صورت روشن نقش می بندد.
چون دانه های املاح هالوژنی نقره به تنهایی فقط به نور آبی و نور فرا بنفش نزدیک حساسند، باید مواد رنگی یا رنگیزه هایی به آن ها افزوده شود تا تابش بخش های دیگر بیناب را جذب کنند و برای حساس کردن دانه ها، مسیر فراهم آورند. فیلم های فرو سرخ هم موجودند، ولی باید با مراقبت ویژه نگهداری شوند. چون به سبب حساسیت به گرما خیلی زود آسیب می بینند. [ ۴]
• فیلم های مثبت ( پزتیو ) یا ریورسال.
• فیلم های منفی ( نگاتیو ) .
• فیلم های مخصوص برای طول موج های خاص. مثل: فیلم مادون قرمز.
که هر دو نوع ۱ و ۲ دارای انواع سیاه و سفید و رنگی هستند.
فیلم های لیتوگرافی یا رادیوگرافی با اندکی تغییر در میزان حساسیت یا حساسیت به پرتوهای نوری مشابه فیلم های عکاسی هستند.
wiki: فیلم عکاسی