فیل بند

فیلبند ( به مازندرانی: فِل بَن ) روستایی در دهستان خوشرود در شهرستان بابل در استان مازندران ایران است. اهالی به این روستا فلبن می گویند؛ فِل یا فِل آمدن بمعنی خسته شدن و بَن بمعنی بند یعنی جایی که خستگی تمام می شود. دسترسی راحت به فیلبند از جاده هراز و سنگچال چلاو صورت میگیرد. از شهر آمل به سمت جاده هراز حرکت کنید و بعد از دو کیلومتر که از اولین تونل عبور کردید سمت چپ جاده تابلوی روستای چلاو را مشاهده خواهید کرد که با پشت سر گذاشتن این روستا اول به مراتع و بعد از عبور از سربالایی ها به روستای فیلبند خواهید رسید [ ۱] لازم به ذکر است که این روستا از قدیم الایام به دهستان فیلبند در بخش بندپی غربی بابل تعلق داشته و اکنون نیز در طرح تقسیمات کشوری این روستا در شهرستان بابل واقع میباشد.
جمعیت این روستا براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۸ نفر ( ۴خانوار ) ؛[ ۴] و بر اساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۰، کمتر از ۳ خانوار بوده است. [ ۵] فیل بند به دلیل سوز و سرما و بارش برف شدید، در طی مدت زمستان از سکنه خالی است. [ ۱]
مسیر ماشین رو که به فیلبند ختم می شود، جاده فرعی «منگل - چلاو» در مسیر جاده هراز ( یک کیلومتر بعد از اولین تونل بعد از پلیس راه آمل که تماماً آسفالت بوده و جاده های اصلی داخل محل نیز آسفالت است. راه مال روی «کَرمیناپِی» نیز برای رسیدن به این روستا وجود دارد که از روستای دیوا، حدود ۳۰ کیلومتر و جنگلی است. [ ۱]
روستای فیلبند در شمال غربی به روستای سنگچال آمل، از جنوب به ییلاق ونه بن، از جنوب شرقی به روستاهای شیخ موسی و لهه بابل ختم می شود. این روستا به دلیل ارتفاع زیاد آن از سطح دریا زمستان هایی سخت و با بارش برف سنگین همراه است و شاید یکی از دلایل نام گذاری این روستا هم همین باشد. در تابستان ها این روستا دارای هوای بسیار مطلوبی است که پذیرای مسافرانی بسیار و همچنین کوهنوردان می باشد. [ ۶]
گویش محلی فیلبند گویشی از زبان تبری است یکی از مشخصه های اصلی ساخت آوایی آن نبود صامت /ž/ و وجود مصوّتِ /Ə/ به جای /e/است، که مانند یک واجگونه بعد از همزه و در واژه های عربی به کار می رود. در این گویش، گذشته نقلی و بعید متعدی و لازم با فعل کمکی «دار - /داشت - » ساخته می شود. مثلاً: بخردارمه ba - xƏrd - dār - mƏ ( خورده ام ) ، و بخرداشتمه ba - xƏrd - dāšt - Ə - mƏ ( خورده بودم ) . [ ۷]