فیلباران

لغت نامه دهخدا

فیلباران. ( اِ مرکب ) پیل باران. ( فرهنگ فارسی معین ). باران فراوان و بسیار. رگبار شدید :
شدی فیل از تیر لرزان چنان
که از فیلباران برهنه تنان.
کلیم.

پیشنهاد کاربران

بپرس