فیل ماهی

کشورهای حوضه دریای خزر. خارج از دریای خزر در کشورهایی مثل آلبانی، بوسنی، بلغارستان، گرجستان، ایتالیا، قزاقستان، ترکیه و اوکراین بومی است. در کشورهایی نظیر سوئد و لتونی معرفی مصنوعی شده و متأسفانه در کشورهایی هم منقرض شده، نظیر اطریش، اسلونی، اسلواکی، صربستان و مجارستان.
آب های شیرین، شور و لب شور، دارای بسترهای گلی. نزدیک به بستر زندگی می کند. بیشتر در عمق ۷۰ تا ۱۸۰ متری حضور دارد. در عمق بیش از ۳۰۰ متری دریای خزر نیز صید شده اند. به طور کلی به اعماق بیشتر از سطح علاقه مند است. در طی کاهش عمق دهه هفتاد دریای خزر، فیل ماهیان از کرانه های شمالی به مرکز و جنوب مهاجرت کردند، که این امر به طور غیر مستقیم می تواند با منابع غذایی مرتبط باشد.
از ۲۷ گونه ماهی خاویاری در جهان پنج گونه پراهمیت ماهیان خاویاری از جمله فیل ماهی ( بلوگا ) ، تاس ماهی ایرانی، تاس ماهی روسی، شیپ و ازون برون در دریای خزر موجود است که همین امر موجب صادرات مرغوب ترین خاویار از طریق کشورهای حوزه خزر شده است.
این ماهی دارای بدنی باریک است که به سمت دم باریک تر می شود. پوزه کوتاه و مخروطی شکل دارد. ۱۷ تا ۳۶ خار آبششی دارد و دارای سبیلک بلند و فشرده یا گرد است. شعاع های غیر منشعب باله مخرجی ۲۲–۴۱ ( بعضی منابع ۲۸ تا ۴۱ ) و باله پشتی ۴۸–۸۱ ( بعضی منابع ۶۲ تا ۷۳ ) می باشد. این ماهی به طور کلی فاقد خار یا شعاع سخت در باله ها است و بخش هایی از اسکلت بدن، غضروفی است.
اندازه
این ماهی یکی از بزرگ ترین ماهی های استخوانی است. بزرگ ترین مورد ثبت شده در سال ۱۸۲۷ فیل ماهی ماده ای بود که در رود ولگا صید شده و دارای وزن ۱۵۷۱ کیلوگرم و طول ۷/۲ متر بوده است. چندین مورد دیگر با طول بیش از ۵ متر نیز گزارش شده اند اما امروزه فیل ماهی هایی با این اندازه بسیار نادر و کمیاب هستند. فیل ماهیان صید شده در سال های اخیر عموماً دارای طولی بین ۱۴۲ تا ۳۲۸ سانتی متر و وزنی معادل ۱۹ تا ۲۶۴ کیلوگرم دارند. فیل ماهی های ماده معمولاً ۲۰درصد بزرگ تر از نرها هستند.