( فیقة ) فیقة. [ ق َ ] ( ع اِ )شیری که میان دو دوشیدن گرد آید در پستان. ج ، فیق ، افواق. جج ، افاویق. ( منتهی الارب ). نیز ج ، فیقات. جج ،افاویق. به معنی آبی که در ابرها جمع شود و ساعت به ساعت ببارد، نیز به کار برده اند. ( از اقرب الموارد ). - فیقة الضحی ؛ بلندبرآمدگی آن. ( منتهی الارب ). اول و بلندی آن. ( از اقرب الموارد ).
