فیفاء. [ ف َ ] ( ع ص ، اِ ) بیابان فراخ و بی آب. ج ، فیافی. ( منتهی الارب ). بیابانی که آب در آن نیست. || جای مستوی. ( اقرب الموارد ). رجوع به فیف شود.
