فیعه

لغت نامه دهخدا

( فیعة ) فیعة. [ ف َ ع َ ] ( ع اِ ) اول کار و آغاز آن. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). فیع. رجوع به فیع شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس