فیض، فیض احمد (۱۹۱۲ـ لاهور ۱۹۸۴)
روزنامه نگار و شاعر پاکستانی. در ۱۹۳۱ دانشنامۀ لیسانس زبان و ادب عربی، در ۱۹۳۳ دانشنامۀ فوق لیسانس زبان انگلیسی و در ۱۹۳۴ فوق لیسانس زبان عربی گرفت. سپس به تدریس پرداخت و در همان سال ها با همکاری تنی چند انجمن نویسندگان مترقی را بنیاد نهاد و ریاست آن را عهده دار شد. پس از آن چندی به ارتش پیوست و پس از کناره گیری از ارتش به کار مطبوعاتی روی آورد. در ۱۹۵۱ به اتهام شرکت در شورش راولپندی دستگیر و زندانی شد. در ۱۹۵۸ به بنیادگذاران انجمن نویسندگان آسیا و افریقا پیوست و در ۱۹۷۶ برندۀ جایزۀ لوتس از همان انجمن شد. همچنین در ۱۹۶۲ جایزۀ صلح جهانی لنین را گرفت. در غزل پیرو غالب دهلوی بود. از آثارش: نقش فریادی (۱۹۳۹)؛ دست ته سنگ (۱۹۶۵)؛ وادی سیتا (۱۹۷۱)؛ شام شهریاران (۱۹۷۶).
روزنامه نگار و شاعر پاکستانی. در ۱۹۳۱ دانشنامۀ لیسانس زبان و ادب عربی، در ۱۹۳۳ دانشنامۀ فوق لیسانس زبان انگلیسی و در ۱۹۳۴ فوق لیسانس زبان عربی گرفت. سپس به تدریس پرداخت و در همان سال ها با همکاری تنی چند انجمن نویسندگان مترقی را بنیاد نهاد و ریاست آن را عهده دار شد. پس از آن چندی به ارتش پیوست و پس از کناره گیری از ارتش به کار مطبوعاتی روی آورد. در ۱۹۵۱ به اتهام شرکت در شورش راولپندی دستگیر و زندانی شد. در ۱۹۵۸ به بنیادگذاران انجمن نویسندگان آسیا و افریقا پیوست و در ۱۹۷۶ برندۀ جایزۀ لوتس از همان انجمن شد. همچنین در ۱۹۶۲ جایزۀ صلح جهانی لنین را گرفت. در غزل پیرو غالب دهلوی بود. از آثارش: نقش فریادی (۱۹۳۹)؛ دست ته سنگ (۱۹۶۵)؛ وادی سیتا (۱۹۷۱)؛ شام شهریاران (۱۹۷۶).
wikijoo: فیض،_فیض_احمد_(۱۹۱۲ـ_لاهور_۱۹۸۴)