فیض علیرضا

[ویکی نور] «علیرضا فیض»، در سال 1304ش، در قم متولد شد.
دوره های ابتدایی و متوسطه را در همین شهر گذراند و از سال 1317 وارد حوزه علمیه قم شد و به مدت 15 سال (تا سال 1332)، به تحصیل سطوح و خارج پرداخت.
ایشان علاوه بر دروس حوزوی، موفق شد دروس دانشگاهی را نیز پیگیری کند و در سال 1332 توانست دوره کارشناسی رشته فلسفه را به پایان برد. در آن سال ها، دوره کارشناسی ارشد وجود نداشت؛ بنابراین، در سال 1334 همان سالی که رشته دکترای فلسفه و دکترای فقه و مبانی حقوق اسلامی در دانشکده الهیات و معارف اسلامی تاسیس گردید، دکتر فیض به دوره دکترای فلسفه راه یافت و به سال 1342 رساله دکترای خود را با عنوان «انتقاد بر منطق ارسطو» با درجه عالی به تصویب استادان هیئت رسیدگی به رسالات رسانید و به اخذ درجه دکترای فلسفه و حکمت اسلامی نائل آمد.
علیرضا فیض علاوه بر استادی و مدیریت گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه تهران، سمت های دیگری نیز داشته است؛ از جمله، عضویت در مجمع التقریب بین المذاهب الإسلامیة؛ عضو فرهنگستان علوم، بخش علوم انسانی؛ رئیس امتحانات طلاب اهل سنت و عضو هیئت برنامه ریزی و تنظیم برنامه های دروس دانشکده های الهیات و غیره برای دوره های کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری.
علیرضا فیض تقریبا از آغاز ورود به دانشگاه تهران، بیش از 12 سال با مؤسسه علمی - فرهنگی لغت نامه دهخدا، در تدوین دایرةالمعارف فارسی آن مؤسسه که به نام لغت نامه دهخدا معروف است، همکاری داشت. ایشان در سال های نخست انقلاب از سال 1359 که انقلاب فرهنگی در دانشگاه ها ادامه داشت، به دانشکده افسری اعزام گردید و تدریس حقوق جزا و بررسی کتاب ها و جزوه های درسی در آن دانشکده را بر عهده گرفت.
علیرضا فیض در سال 1360، به عنوان استاد نمونه دانشکده افسری انتخاب شد و به حضور مبارک رئیس جمهور وقت، مقام معظم رهبری حضرت آیت الله خامنه ای معرفی گردید و مورد تقدیر و تشویق وی قرار گرفت و جوایزی دریافت داشت و به افتخاری بزرگ نایل آمد. و نیز در سال 1370 در مراسم آغاز سال تحصیلی دانشگاه تهران به عنوان استاد ممتاز دانشگاه تهران از حجت الاسلام هاشمی رفسنجانی لوح افتخار دریافت کرد.